مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد که احتمال خارج شدن زمین از منظومه شمسی به‌دلیل تأثیر ستارگان عبوری بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیش‌تر تصور می‌شد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۲ مطلب
مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد که احتمال خارج شدن زمین از منظومه شمسی به‌دلیل تأثیر ستارگان عبوری بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیش‌تر تصور می‌شد.
فضاپیمای جونو در پنجاه‌وسومین گردش خود به دور سیاره مشتری در ۱۸ فوریه ۲۰۲۳ برای نخستین‌بار آزمایش‌هایی با عنوان «اختفای رادیویی» (Radio Occultation) انجام داد. در این روش، یک سیگنال رادیویی از زمین به سوی جونو فرستاده و پس از عبور از جو مشتری و بازگشت به زمین، تغییرات آن تحلیل می‌شود.
سیاره‌ها در فاصله‌های متفاوتی از یکدیگر قرار گرفته است و به همین دلیل سفر به هر یک از آنها، مدت زمان متفاوتی را می‌طلبد. در این ویدویی مدت تقریبی سفر به سیارات شمسی را متوجه می‌شوید.
در اتفاقی عجیب، خورشید دچار ترک خوردگی شد و یک حفره ۸۰۰ هزار کیلومتری در دل این ستاره منظومه شمسی به وجود آمد.
ماموریت «اسیریس-رکس» از فناوری بسیار جذابی برای به دست آوردن سنگ و غبار از سیارکی به نام بنو (Bennu) استفاده کرد. سیارک‌ها می‌توانند به عنوان کپسول‌های زمان عمل کنند و «بنو» نیز منعکس کننده اتفاقاتی است که تقریباً ۴.۵ میلیارد سال پیش در منظومه شمسی رخ داده است.
اندازه‌گیری‌های جدیدی که در طول موج متفاوت ۱۲.۸ میکرومتری جمع‌آوری شده‌اند، نه تنها جوّی غلیظ و غنی از دی‌اکسید کربن، بلکه جوّی حاوی مه بسیار بازتابنده، شبیه مه‌دود دیده‌شده در زمین را نشان می‌دهند. محققان می‌گویند این مه سبب می‌شود جوّ فوقانی سیاره گرمتر از لایه‌های زیرین باشد و محیطی را ایجاد کند که در آن، دی‌اکسیدکربن به جای جذب نور، آن را ساطع کند.
گانی‌مید، بزرگ‌ترین ماهواره سیستم خورشیدی، با قطر ۳۲۷۵ مایل (۵۲۷۰ کیلومتر) بزرگ‌تر از سیاره عطارد است. این ماهواره ویژگی‌هایی منحصر به فرد مانند میدان مغناطیسی خاص خود و جو نازک اکسیژنی دارد و سطح یخی آن حاکی از اقیانوسی گسترده است که ممکن است بیشتر از تمام اقیانوس‌های زمین آب داشته باشد.
وویجر‌ها در سفر به فضای بین ستاره‌ای، مجبور شدند تا از مجموعه‌ای از مرز‌ها عبور کنند: ابتدا یک مرحله termination shock در حدود هفت میلیارد یا هشت میلیارد مایل دورتر از خورشید، جایی که باد خورشیدی به‌صورت ناگهانی شروع به کند شدن می‌کند و در ادامه، هلیوپوز، جایی که فشار بیرونی از باد خورشیدی با فشار درونی محیط بین ستاره‌ای برابر است.
پلوتون در سال ۲۰۰۶ از یک سیاره به یک سیاره کوتوله تنزل یافت. پس چرا وضعیت آن هنوز هم بحث برانگیز است؟
کهکشان کوتوله‌ای که به‌تازگی کشف‌شده، تنها ۷.۸ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. ستاره شناسان این کهکشان را که به دلیل انزوا و نداشتن ستاره‌های قابل‌توجه، «جوجه‌تیغی» نامیدند. گویا جوجه‌تیغی در میان سایر کهکشان‌ها به‌قدری تنها است که اگر انسان بود احتمالاً برای تنهایی او، متاسف می‌شدید!