در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲ مطلب
«تالاب آغوزبن» بابل با تهدید جدی «سنبل آبی» (Eichhornia crassipes)، قاتل خاموش «اکوسیستم‌های آبی» که به «شیطان بنفش» نیز شهرت دارد، روبه‌رو است. این گیاه مهاجم، بومی حوضه آمازون بوده و با رشد بی‌رویه، بخش گسترده‌ای از سطح تالاب را اشغال کرده است. تبخیر بیش از حد آب، کاهش اکسیژن، خفگی آبزیان، جذب سموم و فلزات سنگین مانند سرب و جیوه، از جمله آثار مخرب آن است که به افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مهلک منجر می‌شود. با وجود هشدارهای زیست‌محیطی، اقدامات کنترلی همچنان به اندازه کافی مؤثر نبوده و…
«سنبل آبی احتمالاً از طریق فعالیت‌های انسانی مانند استفاده زینتی یا انتقال ناخواسته وارد تالاب شد و عوامل گسترش آن شامل آب‌های غنی از مواد مغذی (ناشی از فاضلاب و کود‌های کشاورزی)، دمای مناسب و نبود دشمنان طبیعی است. این گیاه با ایجاد لایه‌های متراکم، نور و اکسیژن آب را کاهش می‌دهد، تعادل زیستی را مختل کرده و باعث مرگ موجودات آبزی می‌شود، روگا‌ها و آبراهه‌ها را مسدود و گردشگری در تالاب را مختل می‌کند.»
«رسوبات بستر تالاب‌ها به عنوان یکی از اجزای اصلی اکوسیستم هر تالاب، تاثیرات مهمی بر کارکرد‌های اکوسیستم دارند. تالاب انزلی به عنوان یک زیست بوم آبی-خشکی از رسوبات به عنوان بستر مناسبی برای رشد گیاهان آبزی و حفظ تنوع زیستی خود بهره می‌برد. رسوبات با تشکیل محیط‌های مرطوب و غنی از مواد آلی و تامین دمای مناسب، به نگهداری تخم پرندگان آبزی و ماهیان تالاب کمک می‌کند.»
شیطان آبی در حال حاضر دغدغه جدی شالیکاران منطقه برای سال زراعی جدید است، چون با فرا رسیدن بهار و جهش‌های سنگین شیطان آبی در این آب بندان، تامین آب برای ارضی پایین دست با مشکل جدی مواجه خواهد شد.
گیاهی به نام سنبل‌های آبی بخش زیادی از تالابی واقع در آغوزبن شهرستان بابل را پوشانده‌اند. سنبل آبی یکی از ۱۰ گونه گیاهان مهاجم دنیاست و به همین دلیل به آن شیطان آبی نیز گفته می‌شود.
«سنبل آبی» یک گیاه بومی از جنگل‌های آمازون است. این گیاه در سال‌های گذشته وارد ایران شد و تالاب انزلی را درگیر خود کرد. آن شرایطی را به وجود آورد که امروزه به عنوان یکی از چالش‌های این تالاب محسوب می‌شود. هدررفت آب، کاهش تنوع زیستی، انقراض و حذف گیاهان بومی، کاهش سطح پهنه‌های آبی تالاب‌ها، اختلال در تردد قایق‌های موتوری و پارویی و تسریع در روند خشک شدن تالاب‌ها از خطرات گیاه مهاجم «سنبل آبی» اعلام شده است. اما متاسفانه این گیاه هنوز به تهاجم‌های خود ادامه می‌دهد و روند مبارزه با آن به کندی پیش …
تالاب‌های استان مازندران در طول چند سال گذشته با گیاهی مهاجم و غیربومی روبه رو شده‌اند که با توجه به قدرت تکثیر آن، سطح آب را به صورت کامل می‌پوشاند، این اتفاق مانع ورود نور و اکسیژن به داخل آب می‌شود که به مرور به دلیل تولید لجن آلی، خشک شدن پهنه‌های آبی را به دنبال دارد. رشد این گیاه مهاجم به حدی به سرعت انجام می‌شود که حتی نام برخی تالاب‌ها امروزه برگرفته از همین سنبل آبی است، مانند تالاب «سنبل آبی آغوزبن»؛ که سنبل‌های آبی امروز بخش زیادی از تالاب را پوشانده‌اند. سنبل آبی یکی از ۱۰…
همزمان با هفته محیط زیست ۳۵ تن گیاه مهاجم سنبل آبی توسط محیط‌بانان با دستگاه دروگر مخصوص از سطح تالاب انزلی جمع آوری و از این پهنه آبی خارج شد.
سنبل آبی با نام علمی Solms Eichhornia crassipes، بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که به عنوان گیاه زینتی وارد کشور شده است و در مناطق خارج از محدوده بومی خود اغلب به عنوان یک گونه مهاجم شناخته می‌شود. سنبل آبی گیاهی سرطان‌زا است.
علی سلاجقه رییس سازمان حفاظت محیط زیست عصر سه شنبه ( ۱۵ شهریور ۱۴۰۱) در سفر به استان گیلان از پروژه جمع آوری سنبل های آبی در تالاب انزلی بازدید و در نشست کمیته ملی احیای تالاب انزلی شرکت کرد.
