در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۶۱ مطلب
رئیس دولت‌های یازدهم و دوازدهم معتقد است «صداوسیما در اختیار ملت نیست، در اختیار یک جناح و گروه هم نیست، در اختیار یک گروهک است، آیا آزادی وجود دارد؟ اگر حاکمیت ملی نباشد، استقلال هم نیست. اگر یک جناح اقلیت حاکم باشد استقلال نیست، چون حاکمیت ملی نیست. تا این را حل نکنیم استقلال و آزادی تأمین نمی‌شود.» با این اوصاف، «اگر رئیس‌جمهوری عالی‌ترین مقام رسمی پس از رهبری است چه کسی به لحاظ اداری شایستگی دارد تشخیص دهد کدام بخش از سخنان او را پخش کنند یا نکنند؟»
از آنجایی که دیپ‌سیک متن‌باز است، امکان دانلود و استفاده محلی از نسخه‌های مختلف آن وجود دارد.
«فیلم‌هایی با رویکرد سهل‌الوصول و کیفیت نازل که یک فرمول نخ‌نما را در نسخه‌های متعدد تولید و روانه اکران‌های سریع‌السیر می‌کنند. آثار شاخص و باکیفیت این مدت هم یا به شکل غیررسمی دیده شده‌اند یا برخی هم بعد از چندین سال توقیف، به شکل رسمی و با اکران حداقلی. وقتی سینمای ایران را در این روند مورد بررسی کنیم، ذیل نسخه نابودی که برای آن پیچیده شده، می‌توان نشانه‌های شکست ممیزی، توقیف و سانسور را به وضوح دید».
شاید این پرسش به وجود بیاید که مشکلات اقتصادی رسانه‌ها و جذب و حفظ نیروی انسانی چه تاثیری بر موضوع مرجعیت خبری دارد. زمانی که رسانه نیرو‌های حرفهای خود را به دلایل اقتصادی و عدم وجود امنیت شغلی از دست بدهد، محتوای تاثیرگذار و دست اول را نیز از دست می‌دهد. تعداد نه چندان کمی از اعضای خانواده مطبوعات به دلایل مختلف از جمله مسائل مالی این شغل را ترک کردند و به کار‌های دیگر می‌پردازند.
«از اواسط دهه ۸۰ جایزه‌های ادبی کم‌کم تاثیرگذاری‌شان را از دست دادند. دلیلش هم این بود که آن فضای نسبتا باز فرهنگی‌ای که داشت در دوره اصلاحات ایجاد می‌شد یک‌باره از بین رفت. در دوره اصلاحات، فضای فرهنگی کمی بازتر از قبل شد. سانسور یک‌مقدار کمتر شد. روزنامه‌ها و نشریاتی هم که صفحات فرهنگی جذاب داشتند زیاد شدند.»
احمد بهرامی کارگردان فیلم «شهر خاموش» شب گذشته پس از دریافت نشان ویژه عباس کیارستمی در جشن حافظ این جایزه را به بازیگران زن ممنوع الکار تقدیم کرد. هنگامه قاضیانی، ترانه علیدوستی، سهیلا گلستانی، باران کوثری و مریم بوبانی بازیگرانی هستند که دو سال است ممنوع الکار می‌باشند.
سانسور، محدودیت‌های گفتمان رسمی مسلط و کالایی شدن هنر و ادبیات، نقد و روزنامه‌نگاری ادبی جدی را راحت نمی‌گذارد
«ما به دلیل محدودیت در نمایش فیلم‌ها، نمی‌توانیم یک جشنواره مستقل جهانی داشته باشیم؛ چراکه در همه فیلم‌های آسیایی، هندی یا اروپایی صحنه‌هایی هست که مغایر با ارزش‌های ماست و به ممیزی منجر می‌شود. جشنواره‌ای که بخواهد با سانسور فیلمی را به نمایش بگذارد، جشنواره خوبی نیست و سینماگران نیز حاضر نیستند فیلم خود را به چنین جشنواره‌ای بدهند که فیلم آنها را سانسور می‌کند.»
ملاقات رئیس‌جمهور و وزیر فرهنگ با استاد محمدعلی موحد، خاطر جایگاه این شخصیت بزرگ و از سوی دیگر به خاطر حضور شخص رئیس‌جمهور مورد توجه رسانه‌های مکتوب و برخط قرار گرفت. اما به طرز عجیبی صداوسیما به آن بی‌توجهی کرد. تا حدی که اعتراض علنی معاون ارتباطات دفتر رئیس‌جمهور را به دنبال داشت.
معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهور از سانسور دیدار رئیس جمهور با استاد موحد توسط صداوسیما انتقاد کرد.
