در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۰۸ مطلب
در يادداشت كيهان از ميان ده ها كلان سرمايه دار وابسته به مافياي اقتصادي، تنها به نام دو تن از آنها و فقط بخشي از فساد اقتصادي آنان اشاره شده بود و سؤال اين است كه اگر خبر كيهان را نادرست مي دانند، چرا آن را تكذيب نمي كنند؟! و به جاي تكذيب خبر - كه مي دانند و مي دانيم قابل تكذيب نيست- به فحاشي و از آن بدتر به حمايت از آنها روي مي آورند؟!
بيپرده بايد گفت جريان مرموزي در داخل كشور اصرار دارد كه تحريم هاي اقتصادي دشمنان بيرون را «فلج كننده»! و راه كار برون رفت از آن را، تن دادن به خواسته هاي غيرقانوني و باج خواهانه حريف قلمداد كند.
در مثنوي مولوي داستان عبرت انگيز و درس آموزي آمده است كه شباهت بسياري با چالش هسته اي اين روزهاي كشورمان دارد. ماجراي «شترمجنون» كه پيش از اين نيز به مناسبتي از آن ياد كرده ايم. مجنون در تب و تاب ديدار «ليلي» بر «ناقه» اي مي نشيند و راهي ديار يار مي شود. شتر اما، در شهر «كره »اي دارد كه به غريزه مادري دل از آن برنمي دارد. مجنون در اين انديشه كه به كوي ليلي برود و ناقه در اضطراب كه از كره خود جدا نشود.
«مارپيچ سكوت»- SILENCE SPIRAL- يكي از ترفندهاي پيچيده و پرهزينه عمليات رواني است كه از نخستين روزهاي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي تاكنون و مخصوصا طي دو سال اخير در حجم انبوهي عليه مردم كشورمان به كار گرفته شده است. مارپيچ سكوت كه شرح آن خواهد آمد اولين بار در سال 1974- 1353- از سوي خانم اليزابت نئول نيومن آلماني در كتاب «افكار عمومي- پوست اجتماعي» مطرح شد.
به نظر مي رسد- فقط به نظر مي رسد- برخي از نشانه هاي به ظاهر نرمش آمريكا كه مخصوصا در اجلاس اسلامبول2 بروز داشت براي دور كردن ذهن و دغدغه اصولگرايان- به مفهوم عام آن يعني مردم ايران- از تهديدهاي خارجي بوده است. اما، چرا؟! و اين نرمش به قول حضرت آقا «رياكارانه» با چه هدفي صورت پذيرفته و آمريكا چه ترفند جديدي در آستين فريب خود نهفته است؟! شواهد موجود حكايت از آن دارند كه آمريكا با تظاهر رياكارانه به دوستي با ايران در پي كمرنگ كردن دغدغه ها نسبت به تهديدهاي خارجي بوده است تا برخي از جريانات…
