در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱۵۸ مطلب
خودداری آقای روحانی از شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل می‌تواند پاسخ دندان‌شکنی به اهانت‌های بی‌وقفه ترامپ به ایران اسلامی و مردم شریف آن باشد. ضمن آنکه مگر حضور همه ساله آقای روحانی در نشست‌های مجمع عمومی سازمان ملل چه دستاوردی داشته است که با عدم حضور ایشان از دست برود؟!
گفت: مگر حرف‌های این دو نفر دقیقا همان مزخرفاتی نیست که اسرائیل و آمریکا و آل سعود علیه ایران اسلامی بر زبان دارند؟!
اواخر مذاکرات حتی طی مصاحبه‌ها و یادداشت‌های گوناگون از «هزینه» داشتن چنین توانایی‌هایی می‌گفتند و می‌نوشتند توانایی هسته‌ای نه تنها مفید نیست بلکه «مضر» و «خسارت‌بار» است! مذاکره با آمریکا و توافق هسته‌ای در چنین فضایی زائیده شد.
نامه امیرخانی علیه طیفی که طی این سال‌ها او را بزرگ کرده‌اند، ادبیاتی کینه ورزانه و عصبی دارد. در شرایطی که راهزنان مختلف در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی، در حال لطمه زدن به کشور هستند، عجیب است که این نویسنده که خود را «فرمانده نیروی هوایی ادبیات» می‌پندارد، حمله به دوستانش را برگزیده است
در پی دو نوع مواجهه ساختارشکن احمدی نژاد (احمدی‌نژاد به سوال نمایندگان مجلس چگونه پاسخ داد؟) و سکوت مصلحت اندیشانه روحانی تیتر روزنامه کیهان فردای هر دو روز قابل تامل است.
علی مطهری، نایب رئیس مجلس در گفت‌وگویی با هدف برآشفتن رئیس جمهور گفت: «اگر آقای روحانی همه حقایق را در مجلس مطرح کند، حضور وی مفید خواهد بود. البته من این شجاعت را در ایشان نمی‌بینم که همه موانع را بگویند، باز به بهانه مصالح کشور، بخشی از آنها را مکتوم نگاه می‌دارند»!
