از دریچهی یک پنجرهی مجازی دایرهای شکل، به قلبت نفوذ میکنند و چنین فکر میکنی که این مخاطب بیهمتای مجازی با همهی آدمهای حقیقی دور و اطرافت برابری میکند و آن وقت تصمیم میگیری تا پای او را که در لبهی پنجرهی مجازی نشسته است، بگیری و به دنیای واقعی خودت بکشانی، قلبهای مجازی کار خودشان را کردهاند و تو حتی نمیتوانی خودت را متقاعد کنی که همه چیز از یک لایک آغاز شد!