در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲ مطلب
آئین وداع و مراسم تشییع مرحوم احمد پژمان موسیقی دان و آهنگساز فقید موسیقی کشورمان صبح روز جمعه چهارم مهر پس از یک ماه دوری پیکر از وطن در مقابل تالار وحدت تهران برگزار شد. حضور هنرمندان پرشمار، جلوه‌ای ویژه به مراسم داد؛ از جمله: حسین علیزاده، کیهان کلهر، اردشیر، پشنگ، ارسلان و هوشنگ کامکار، علی‌اکبر شکارچی، مجید انتظامی، داود گنجه‌ای، شریف لطفی، محمدرضا درویشی، شروین مهاجر، قشنگ کامکار، فاضل جمشیدی، ستار اورکی، حمیدرضا دیبازر، سوسن اصلانی، محمدرضا تفضلی، کارن کیهانی، محمد اله‌یاری، رضا…
احمد پژمان یکی از اولین روشنفکران موسیقی ایران است که در نسبت درستی با فهم جهانِ نو و اهمیت موسیقی‌های پاپیولار (عامه‌پسند) قرار می‌گیرند.
احمـــــد پژمان، آهنگسازی بود که می‌توانست اثری بنویسد ممزوج از سازهای ایرانی و ارکسترهای غربی، شعر و تصویر، سنت و مدرنیته. او با موسیقی‌اش روح یک ملت را با تاریخ، هویت و احساس جمعی‌اش روایت می‌کرد. به‌خاطرِ همه‌ی اینهاست که فقدان پژمان، چون ازدست‌رفتن چشم‌اندازی است که تلاش داشت موسیقی ما را به سطحی جهانی و هم‌زمان ایرانی و اصیل برساند.
منابع آگاه از درگذشت احمد پژمان، موسیقیدان ایرانی در لس‌انجلس آمریکا خبر دادند.
محمدرضا هنرمند گفت: «علیزاده را سال‌های سال بود که می‌شناختم. کارهایش به دل و جانم چنگ می‌زد و بارها چنان مرا از زمین جدا کرده بود که گفتنی نیست. او موسیقیدانی است که با هر زخمه بر سازش، تاریخ و خاطره یک ملت را به صدا درمی‌آورد. نغمه‌های او نه‌تنها گوش، که جان شنونده را در سفری عمیق میان ریشه‌های کهن و افق‌های تازه می‌برد.»
همکاری موسیقیدانان روس با حکومت‌های توتالیترشان، سبقه‌ای طولانی دارد. در دوران حکومت کمونیستی اتحاد جماهیر شوروی نیز می‌توان ردپای بسیاری از موسیقیدانان را در عرصه‌ی قدرت مشاهده کرد. در آن زمان، موسیقی یکی از حساس‌ترین حوزه‌های هنری بود که با شدیدترین شکل‌های سانسور، کنترل و سرکوب امنیتی مواجه شد.
شهرداد روحانی در تازه‌ترین گفتگوی اینترنتی با علی ضیاء پاسخ ها بامزه ای به سوالات او داد.
این موسیقیدان بلندآوازه می‌گوید «همه ایرانم» همان اثری است که سال‌ها برای آن تلاش کرده است.
