در اوایل مستند، کارگردان قصد دارد روحانی مشهدی خوش لهجهای را مردمی نشان دهد، اما هرچه مستند جلوتر میرود مخاطب متوجه میشود که این روحانی بیشتر شبیه بازیگر عمل میکند. تنها جایی که از خود اختیار عمل دارد این است که در خانه اش صحبتهای رهبری را راجع به امر به معروف و نهی از منکر مسوولان بخواند! کارکرد دیگر آن روحانی این است که نوجوانان خشم خودشان را سر آن خالی کنند. پس اگر آن روحانی در این مستند هم نباشد کمبودی احساس نمیشود.