حاج علی درباره خسارات سیل ویرانگر مرداد ۱۳۳۳ امامزاده داوود میگوید: «سیل یک ساعت آمد و همهچیز را با خود برد؛ فقط ماسه باقیمانده بود. بیشتر از ۲ ماه دنبال جنازهها میگشتیم. هر جنازهای را که پیدا میکردیم کنار رودخانه دفن میکردیم. فرصت اینکه به قبرستان ببریم نبود. البته قبرستان را هم آب برده بود. جنازهها زیر آوار سیل مدفونشده بودند همین باعث شده بود تا مدتها بوی بسیار بدی در روستا بپیچد.»