در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۴ مطلب
غلامرضا علیزاده، دکترای اقتصاد می‌گوید: اگر همین روال را ادامه دهیم افراد بیشتری مخصوصا در شهر‌های بزرگ به زیر خط فقر سقوط خواهند کرد. یکی از اشتباهات دولت‌ها حفظ نکردن طبقه متوسط بود؛ طبقه‌ای که ضربه گیر و در عین حال علامت دهنده و موتور محرک توسعه یک جامعه است. دولت این طبقه را ذلیل و علیل کرد، هم ضربه گیر و علامت دهنده را از دست داد و هم موتور محرکه رشد و توسعه اقتصادی را از کار انداخت.
بر اساس تخمین‌های معیار، سهم کل درآمدی که به 10درصد طبقه بالای درآمدی جامعه تعلق می‌‌گیرد، حدود 64درصد در خاورمیانه است که در مقایسه با 37درصد در اروپای غربی، 47درصد در ایالات متحده، 55درصد در برزیل و 62درصد در آفریقای جنوبی (دو کشور اخیر اغلب به عنوان نابرابرترین کشورهای جهان شناخته می‌‌شوند)، نسبت بسیار بالایی را به خود اختصاص می‌‌دهد.
وحید شقاقی شهری استاد دانشگاه گفت: ما در حال حاضر با یک جامعه دو قطبی روبرو هستیم، از یک طرف یک اقلیت ثروتمند و از طرف دیگر اکثریت فقیر و نیازمند، این موضوع برای آینده کشور خطرناک است، در این زمینه تمام قوای کشور باید آستین‌ها را بالا زده و اقدامات عاجلی را انجام دهند، تا طبقه متوسط احیا شده، این در حالی است که طبقه متوسط موتور محرک رشد اقتصادی کشور است و اگر چنین وضعیتی همچنان ادامه پیدا کند طبقه متوسط از لحاظ اقتصادی از بین خواهد رفت.
مشکلات تحریمی، گسترش فقر و کاهش درآمد سرانه باعث نحیف‌تر شدن طبقه متوسط شده است. در واقع طبقه متوسط از هر طرف تحت فشار قرار گرفته و دچار هجمه‌های پیاپی شده به گونه‌ای که احساس می‌کند حیاتش در خطر قرار گرفته است.
شقاقی گفت: به نوعی طبقه متوسط باید در جامعه بروز و ظهور داشته باشد و به قدرت اصلی در کشور تبدیل شود، در چنین شرایطی آن جامعه دارای اقتصادی با ثبات و متعادلی است و از هرگونه گسترش فقر و نابرابری جلوگیری خواهد کرد، اما در کشور ما متاسفانه طی این سال‌ها از این موضوع خبری نبوده، به طوری که روز به روز بر گستری فقر افزوده شده و به تبع آن نابرابری‌ها و نارضایتی‌های شدید اجتماعی به وجود آمده است.
فرسودگی و کاسته‌شدن از طبقه متوسط جامعه مسئله‌ای نیست که با یارانه‌های ۴۰هزارتومانی جبران‌پذیر باشد. نابودی طبقه متوسط فرسودگی فرهنگی و کاهش تاب‌آوری‌ها را در پی دارد. فرسوده‌شدن طبقه متوسط تاب‌آوری و توان مدیریتی کشور را هم دچار چالش می‌کند.
واقعیتِ تلخ کنونی این است که سرنوشت محتوم طبقه متوسط در موقتی‌بودن آن است یا به پایین می‌لغزد یا به طبقه بورژوازی صعود می‌کند. طبقه متوسط، طبقه‌ای استیجاری است. ازهمین‌رو همواره با بحران هویت روبه‌رو است و دستاویزی است برای جناح‌های سیاسی و دولت‌های موجود.
در گروه کالا‌های خوراکی، دهک‌های کم‌برخوردار تورم بیشتری را تجربه کرده‌اند و در گروه کالا‌ها غیرخوراکی و خدمات این دهک‌های ثروتمند جامعه‌اند که بیشتر متحمل تورم شده‌اند.
عضو هیأت مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران گفت: بر اساس آمار و شاخص دسترسی به مسکن در سال ۸۴ دهک اول جامعه برای خانه دار شدن باید ۳۱ سال انتظار می‌کشید در حالی که در سال ۹۲ این عدد به ۳۶ سال رسیده است و هم اکنون نیز دهک متوسط جامعه در شهر تهران برای دسترسی به مسکن باید ۳۵ سال انتظار بکشد.
علیرضا علوی‌تبار تحلیلگر و فعال سیاسی اصلاح‌طلب می‌گوید: اگر اصلاحات شعار‌های دوگانه «برابری و رفع تبعیض در داخل و تعامل و صلح در خارج» را محور قرار دهد و لوازم آن را هم بپذیرد، می‌تواند هم طبقه متوسط و هم طبقه فرودست را با خود همراه کند؛ به‌علاوه بخشی از بخش خصوصی هم که رانتی نیست و با روابط سیاسی به ثروت دست نیافته است، با این شعار‌ها مخالفت نخواهد کرد.
