«چغازنبیل یکی از بارزترین و پراهمیتترین نمادهای تمدن ایران باستان است که با توجه به تهدیدات محیطی و انسانی موجود، نیازمند حفاظت و مراقبتی ویژه است.»
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۰ مطلب
«چغازنبیل یکی از بارزترین و پراهمیتترین نمادهای تمدن ایران باستان است که با توجه به تهدیدات محیطی و انسانی موجود، نیازمند حفاظت و مراقبتی ویژه است.»
سمبل هنر و معماری ایلامی، چغازنبیل است. این بنا در سال ۱۹۳۳ توسط براون کشف شد و توسط هیات گیرشمن در سالهای ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲ به طور کامل از زیر خاک بیرون آمد. زیگورات در مرکز شهر دور- اونتاش قرار داشت که در سال ۶۴۰ پیش از میلاد به فرمان آشور بانی پال در جنگ با هومبان هالتاش آخرین شاه ایلام ویران شد.
«چُغازَنبیل»، زیگوراتی باستانی در خوزستان، نخستین اثر ایرانی ثبتشده در فهرست جهانی یونسکو و یکی از قدیمیترین معابد پلکانی جهان است. این بنا حدود ۳۲۰۰ سال پیش به فرمان اونتاش گال ساخته شد و اکنون سه طبقه از پنج طبقه اولیه آن باقی مانده است. ساختار آن از آجر و خشت خام شکل گرفته و درون سه حصار متحدالمرکز، کاخها، آرامگاههای سلطنتی و تصفیهخانه آب را در خود جای داده است. کتیبههای میخی ایلامی و اکدی روی آجرها، پیامهای مذهبی و سیاسی آن دوران را نشان میدهند. با وجود گذر زمان، این زیگورات…
چُغازَنبیل، نیایشگاهی باستانی است که حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد در تمدن ایلام ساخته شد. در زبان لری چغا به معنی تپه و زنبیل به معنی سبد میباشد. این زیگورات، بنای مرکزی محوطه باستانی بهجای مانده از مجموعهٔ ایلامی دوراونتاش (شهر اونتاش) است که نزدیک شوش در استان خوزستان قرار گرفته است. چغازنبیل در سال ۱۹۷۹ میلادی به عنوان نخستین اثر تاریخی از ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت و معماری منحصربهفرد آن، در کنار زیگوراتهای کشف شده در میان رودان، برای باستانشناسان و علاقهمندان به تاریخ…
کامیار عبدی از تبدیل بخشهایی از شهر باستانی انشان، پایتخت عیلامیها به زبالهدانی خبر داد.
مجتبی گهستونی فعال میراث فرهنگی خوزستان گفت: تخریب و سرقت چند کتیبه ایلامی چغازنبیل در خوزستان صحت دارد. وقتی اولین اثر ثبت جهانی ایران، با ۶۰۰ هکتار وسعت فقط یک نفر نیروی یگان حفاظت دارد و نگهبان آن بدون امکانات و تجهیرات لازم از بنا حفاظت میکند، در نبود رده حفاظتی و حصار در اطراف بنا، بروز این مشکلات قابل پیشبینی است.
زیگورات چغازنبیل به عنوان اولین اثر تاریخی و فرهنگی ایران با شماره ۱۱۳ در سال ۱۹۷۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
کهنترین شهر، پرطرفدارترین خوراکی، محبوبترین غذا، عجیبترین روستا و ... البته در میان این «ترینها» نخستینها هم جایگاه خاص خود را دارند و توانستهاند به اندازه «ترینها» محبوبیت بیابند و به شهرت برسند.