شاید اگر گذرتان به خیابان فردوسی تهران افتاده باشد، چشمتان به ساختمان بانک ملی افتاده باشد. ساختمانی با شیر‌های سنگی و ستون‌های بلندش که یادآور بناهای به جا مانده از دوره هخامنشیان است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۱۲ مطلب
شاید اگر گذرتان به خیابان فردوسی تهران افتاده باشد، چشمتان به ساختمان بانک ملی افتاده باشد. ساختمانی با شیر‌های سنگی و ستون‌های بلندش که یادآور بناهای به جا مانده از دوره هخامنشیان است.
در قلب اهواز، معمار خلاقی به نام مهرداد اسماعیلیان، با نمای آجری متفاوت، روحی تازه به شهر دمیده است. این ساختمان ۶ طبقه، با نورپردازی هوشمندانه و طراحی منحصربهفرد، نه‌تنها یک سازه مسکونی، بلکه یک اثر هنری است که نگاه هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند.
یک پژوهشگر و مدرس دانشگاه گفت: خانه تاریخی یزدان‌پناه، یکی از بناهای برجسته باقی‌مانده از دوره قاجاریه، با قدمتی حدود ۱۲۰ سال در قلب بافت قدیم قم قرار دارد و اکنون به‌عنوان یک رستوران سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دفتر معماری محلی«پِدرو دومینگوس» با استفاده از بتن نمایان با نقش قالب چوبی، خانه‌ای بروتالیستی در پرتغال طراحی کرده که بازشوهای بزرگ آن منظره اطراف را قاب‌بندی می‌کنند.
شرکت طراحی کاستاریکایی Studio Saxe (استودیو ساکس) این خانه حیاط‌دار دایره‌ای شکل را بر روی پایه‌هایی بلند و در دل یک جنگل بارانی برپا کرده است.
«گسترش شهرنشینی و نیاز به مسکن جدید باعث تخریب بسیاری از خانه‌های قدیمی شده است؛ از طرفی پروژه‌های عمرانی، تعریض خیابان‌ها و ساخت‌وساز‌های جدید، بسیاری از بناهای ارزشمند را از بین برده‌اند. عدم آگاهی عمومی و مسئولان نسبت به اهمیت معماری سنتی، باعث شده است که این خانه‌ها تخریب شوند، همچنین نبود برنامه‌های جامع برای حفاظت از این بناها، منجر به فراموشی و نابودی تدریجی آنها شده است.»
این خانه سال ۱۹۶۶ توسط معمار ژاپنی «تاکامیتسو آزوما» در زمینی به مساحت تنها ۲۰ متر مربع در قلب توکیو ساخته شد.
کریستوفر الکساندر، معمار و نظریه‌پرداز اتریشی در کتاب «راه بی‌زمان ساختن» که در ایران با عنوان «معماری و راز جاودانگی» ترجمه و منتشر شده در پی رابطه وجودی انسان و محیط و حل مساله معماری است. مهرداد قیومی بیدهندی، استاد تاریخ و تئوری معماری و مترجم این کتاب با نگاهی به این موضوع که آیا جاودانگی در معماری مدرن هم می‌تواند جایگاه داشته باشد، توصیف متفاوتی از وضع معماری و شهرسازی تهران دارد. از نگاه او، تهران یکی از زشت‌ترین شهر‌های جهان است که قدم زدن در آن می‌تواند تداعی‌کننده بازار مسگر‌ها باشد.
ویلای «کند-کاو» نه تنها یک اثر معماری زیبا و کاربردی است، بلکه نمادی از تفکر خلاقانه و جسورانه در طراحی ویلا‌های مسکونی است. این پروژه نشان می‌دهد که می‌توان با عبور از کلیشه‌ها و توجه به نیاز‌های واقعی مخاطب، فضا‌هایی خلق کرد که تجربه‌ای منحصربهفرد و ماندگار را برای ساکنین رقم بزند.
هدف از ساخت «پارک»، فراتر از صرفاً ساخت یک ساختمان بود؛ بلکه تلفیق ظریف معماری و طبیعت در یک فضای عمومی بود. معماران استودیو MIA Design Studio با پرسش «چگونه می‌توان عملکرد‌های پیچیده یک مرکز خدمات عمومی را در یک محیط شهری به طور هماهنگ ادغام کرد و فضایی وسیع و طبیعی را به طور یکپارچه در محور اصلی ترافیک ایجاد کرد، به طوری که ساختار تقریباً 'نامرئی' به نظر برسد؟» به طراحی این اثر پرداختند.