اقامتگاهی منحصربهفرد با سازه کانتیلور ۱۸ فوتی، دور از شلوغیهای شهری بنگلور و در میان مزارع سرسبز خودنمایی میکند. این بنا، که توسط Crest Architects طراحی شده، نوآوری در معماری را با طبیعت اطراف خود در هم آمیخته است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۲۲ مطلب
اقامتگاهی منحصربهفرد با سازه کانتیلور ۱۸ فوتی، دور از شلوغیهای شهری بنگلور و در میان مزارع سرسبز خودنمایی میکند. این بنا، که توسط Crest Architects طراحی شده، نوآوری در معماری را با طبیعت اطراف خود در هم آمیخته است.
استفاده از عناصر سنتی مانند آجرهای خاکستری، کاشیهای سقف خمیده، و سازههای چوبی، همراه با عناصر طبیعی مانند درخت باستانی و بامبو، حس "اثر زمان" را برمیانگیزد. از طریق یکپارچگی لایهلایه، فضا طنین فرهنگی و ارتباط معاصر به دست میآورد.
مکعب اصلی پروژه از قسمت میانی برش خورده و یک فضای واسط در آن قرار گرفته است. تمرکز درونی فضایی، نور گیری و تمامی امکانهای فضایی پروژه رو به سمت مادی است. راستای هندسی فعال درونی به سمت همین فضا اتفاق افتاده است و در تقابل با راستای مادی که در امتداد هندسه باغ است قرار میگیرد.
یک پروژه معماری جدید، با استفاده از رنگ زرد کَرهای و سازه فولادی سبک، فضایی دلنشین و هماهنگ با بافت تاریخی ایجاد کرده است؛ رویکردی نوآورانه در استفاده از رنگهای چالشبرانگیز در معماری.
لئوپولدا، عمارتی تاریخی در فرانسه است که به دلیل باغهای بسیار زیبا و چشماندازهای پانوراما از دریای مدیترانه، شناخته میشود. این خانه، تاریخچهای غنی دارد و در طول سالهای زیاد، به چهرههای برجسته مختلفی متعلق بوده است.
در دامنه کوههای البرز و دشت زیبای مشا در شهرستان دماوند، "ویلای مشا" با طراحی نوآورانه خود، مرز بین انسان و طبیعت را از میان برداشته است. این خانه با خلق سه فضای مکعبی و پنجرههای سراسری، سه تابلوی زنده از مناظر کوهستانی دماوند را پیش روی ساکنان قرار میدهد و حس آزادی و تعلیق را به ارمغان میآورد.
در واکنش به توسعه غیرمجاز و تخریب باغها در حومه تهران، پروژه "خانهی درون" در روستای امامه لواسان، رویکردی نوآورانه در پیش گرفته است. این اقامتگاه با فرورفتن در عمق زمین و حذف ساختمان از معادله تراکم، نه تنها از اشراف سازههای مهاجم در امان میماند، بلکه الگویی برای حفظ طبیعت ارائه میدهد.
توده ساختمانی اولیه مجتمع مسکونی ۶۳ واحدی باغ زعفرانیه با جعبههایی چوبی به ارتفاع ۲ تا ۵ طبقه دستهبندی و ترکیب شد. پرهیز از قطع درختان در محدودهی سطح اشغال (۳۰٪ مساحت زمین درطول۶۰٪) بهعنوان اولین عامل بارگذاری تودهی ساختمانی و مفهوم جعبه گیاه (Plant Box) بهعنوان نماد تعامل انسان شهرنشین با طبیعت، برای ساماندهی حجم موردتوجه قرار گرفت.
در این پروژه، با پرهیز از سالنهای خواب و پیشبینی اتاقها، نشیمنها و بالکنهای اختصاصی برای هر نفر، به فضای شخصی و خلوت دختران احترام گذاشته شده است.
فضایی در درون خانه با الهام از بناهای کبوترخانههای تاریخی ایران به این مهم اختصاص یافت که به نوعی به دلیل استفاده از متریال شیشه و شفافیت دور آن مانند یک پاسیو عمل میکند؛ در نتیجه طراحی کار عملا از داخل به بیرون بست پیدا کرد.