سِر آرنولد ویلسون، افسر بریتانیایی آن لحظه را چنین ثبت کرده است: «۲۶ مه ۱۹۰۸ بود. بیرون اردوگاه در چادرم استراحت میکردم که صدای فریاد حفاران بیدارم کرد. به سمت چاه دویدم. فورانی سیاهرنگ، بلندتر از درختان از دل زمین برخاسته بود. حفاران ایرانی هراسان و متحیر عقب میرفتند. کسی نمیدانست این نعمت است یا نفرین...»