آنچه که من دیدم و حس کردم، یکی این بود که حاجآقا مصطفی خیلی آدم دلسوز نسبت به طلبهها بود. واقعاً عجیب دلسوزی داشت؛ تا جایی که میتوانست، کمک میکرد. ایشان یک شیخ افغان را که عیالوار بود، بعد از اینکه به امام سفارش کرد و امام قبول نکرد، خودش یکجوری به او کمک میرساند. ظاهراً از ایران کسانی بودند که به حاجآقا مصطفی میرسیدند. ایشان در خانهاش هم تلفن داشت. محل پرداخت قبض تلفن نزدیک خانه ما بود.