در دهههای شصت و هفتاد، فیلمهایی مانند «جن گیر»، «کلبه وحشت»، «حلقه»، «جیغ»، «کینه» و سری فیلمهای «آنابل» پای ثابت ویدئوهای خانهها بودند؛ بسیاری از پدران و مادران بی توجه به ژانر و محتوای فیلمها همراه با فرزندان به تماشای فیلمها مینشستند، غافل از این که کودک یا نوجوان شان دیگر شبها آسوده به خواب نمیرود، مدام حضور فردی را پشت سر یا زیر تخت خوابش احساس میکند و واقعا دیگر آن آدم سابق نمیشود! گاهی ترسهای نهادینه شده تا سالها در وجود فرد باقی میمانند و شاید جوانِ امروز حتی از یادش…