مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقهای تهران گفت: از ابتدای سال آبی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مجموع بارندگی استان تهران از مهر سال گذشته تا فروردین سال جاری، ۲۳۵ میلیمتر بوده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته با کاهش ۴۱ درصدی ریزشهای جوی مواجه شدهایم.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۹۷ مطلب
مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب شرکت آب منطقهای تهران گفت: از ابتدای سال آبی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مجموع بارندگی استان تهران از مهر سال گذشته تا فروردین سال جاری، ۲۳۵ میلیمتر بوده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته با کاهش ۴۱ درصدی ریزشهای جوی مواجه شدهایم.
میزان گرمترشدن ایران طی نیمقرن گذشته، عدد درشت و هولناکی است. سریعترشدن تبخیر دریاچهها و منابع آبی، تخریب خاک و کاهش کیفیت محصولات و از بین رفتن برخی گونههای جانوری، تصویری آخرالزمانی از آن چیزی است که انتظارمان را میکشد.
رییس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی با اشاره به اینکه در حوزه بارشها بهطور کلی با کم بارشی شدید طی ماههای آینده مواجه خواهیم بود، گفت: البته این کمبارشی کل منطقه خاورمیانه را شامل میشود و تنها مختص ایران نیست.
نه آبی هست که نخلها با آن رشد کنند و نه مرتعی که بزها و گوسفندها در آن بچرند، خشکشدن چاهآبها، خشکشدن هامون، خشکشدن خون در رگ ماهیها، خشکشدن برگها و تنه نخلها و علفها و گندمها، خشکشدن شیر گوسفندها و بزها، اینجا هرچیزی خشک و خالی است جز مندیها، اینجا رطوبت بوی گازوییل میدهد.
مسائل آب از جنسی هستند که حل آنها نیازمند چابکی، انگیزه، یادگیری مستمر، حوصله، تعامل و تطبیقپذیری دارد. اینها مشخصههایی است که سازمانهای بوروکراتیک آب از آن بیبهره هستند؛ بنابراین حل مسئله از مسیر دولت، مشت بر سندان کوبیدن است.
دختران دبه به سر رحیمآباد، از بستر خشک شده رود فصلی میگذرند تا به چادرها برسند، سنگهای ریز رود خشک شدهاند و ترک برداشتهاند، سالهاست که این بستر شش متری آبی به خود ندیده است.
دو هفته روستا هیچ آبی نداشت آنچه بود، بقایای آب باران در آبانبار قدیمی مرکز روستا بود. صبحها زنان روستا راهی آبانبار میشدند، اگر بخت با آنها یار بود، پشت موتور شوهرشان مینشستند و دبه آب را با موتور به خانه باز میگرداندند، اگر نه دبه ۲۰ لیتری جایی جز روی سر زنان جزیره پیدا نمیکرد. خالو معمار میگوید که فقط در چند ماه پایانی سال، گذشته برای خانواده شش نفریاش، بیش از یک میلیون تومان پول خرید آب داده است، آن هم در شرایطی که در روستا کاری ندارد.
تالاب «لپو» مازندران که روزگاری میزبان پرندگان مهاجر بود در پی برداشت بی رویه آب برای کشت برنج توسط کشاورزان به سوی نابودی میرود و تقریبا در حال خشک شدن کامل است.
این روزها حجم آب تالاب بین المللی هامون به صورت تدریجی كاهش یافته و بخشهایی از این تالاب به ویژه هامون صابُری به دلیل تبخیر بیش از حد خشك شده است، به گونهای که شاهد تلف شدن ماهیها در اطراف تالاب هامون هستیم، صیادان این ماهیها را به صورت خشك شده از سطح تالاب جمعآوری و به كارخانههای پودر ماهی ارسال میکنند.
حاصل این نابخردی شگفتآور در مدیریت آب، پدیدارشدنِ فروچالهها و شکافهایی در استان فارس است که در هیچ جای دیگری نه فقط در ایران، نه فقط در خاورمیانه که در جهان یافت نمیشود و ما برای آنکه فاجعهی مرودشت، کامفیروز، نقش رستم و دشت فسا تا جهرم را جبران یا ترمیم کنیم به اندکی زمان! بین پنجاه تا هفتادهزارسال نیاز خواهیم داشت!