برخی از روشن‌فکران و اهالیِ اندیشه گله‌مندند که مردم کتاب نمی‌خوانند و هنرشناس نیستند و فرقِ ابتذالِ هنری و شاهکارِ بشری را نمی‌دانند، من نیز، بی آنکه از اهالیِ اندیشه باشم و مدعی روشنفکری، بر همین گمان و باور بودم و از شمارگانِ کتاب و سرانه‌ی مطالعه و انزوای هنرمندان و اعتلای هنربندان شکایت داشتم و به سرزنشِ خلق می‌پرداختم تا اینکه پیِ مردم گشتم و مردم شدم. آنگاه ضروری دانستم که دوباره و چندباره در این امر مداقه کنم، بلکه حقیقتی بر من آشکار گردد.
