ترنج

در مورد

سال 96

در فرارو بیشتر بخوانید

۱۴ مطلب

  • من سال ۹۷ را با توجه به سیاست‌هایی که دولت دوازدهم در پیش گرفته است سال نگران‌کننده‌ای می‌بینم. کادری که دولت عملاً در حوزه مدیریتی خود به کار برده است باعث ناامیدی سطح جامعه نسبت به ساختار حکومت شد که البته فقط دولت را مقصر این ناامیدی نمی‌دانم. بحران‌های اقتصادی و بین المللی که می‌توانستیم آن‌ها را حل کنیم در سال آینده خود را نشان می‌دهد.

  • سال ۱۳۹۶ خوب شروع شد اما بد تمام شد.

  • عباس سلیمی نمین، تحلیل گر سیاسی اصولگرا شکست داعش در منطقه، روشن شدن ماهیت آمریکا و به رسمیت شناختن حق اعتراض برای مردم را از دستاورد‌ها و فرصت‌های سال ۹۶ می‌داند. او همچنین رساندن اختلافات سیاسی به سطح جامعه و فرار برخی مسئولان گذشته از جمله محمود احمدی نژاد از قانون را از چالش‌های سالی که گذشت ذکر می‌کند.

  • سال آینده، سال متفاوتی نخواهد بود. خیلی خوش‌بین نیستم که سال ۹۷ متفاوت و بهتر از سال‌های گذشته باشد. به نظرم سال ۹۷ سالی پر از مشکلات چه در سطح سیاست خارجی و چه در سطح مسائل داخلی برای کشور خواهد بود.

  • تقریبا منتقدین دولت و مخالفان جریان‌های اصلاحی عزم خود را جزم کرده بودند که سفره مباحث اصلاحی و رفتار‌های اعتدالی در کشور را جمع کنند و پرونده ریاست جمهوری آقای روحانی را در این دوره ببندند. اما مردم با علم به همه کاستی‌ها، ضعف‌ها، ناتوانی‌ها و عقب افتادگی‌های ناشی از اعمال قدرت خارجی و داخلی در برابر دولت بار دیگر به آقای روحانی رای دادند.

  • یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب معتقد است: مشارکت گسترده مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته باطل السحر این ترفند‌هایی شد که برای جلوگیری از تکرار نتیجه انتخابات سال ۹۲ به کار گرف ۵ ته می‌شد و این مهمترین واقعه‌ای بود که در سال ۹۶ اتفاق افتاد.

  • قنبری بر آن است که حضور تندروها انتخابات را پرشور خواهد کرد. وی همچنین معتقد است که روحانی با توجه به تحریم‌ها تنها 1 سال برای بهبود شرایط اقتصادی فرصت داشته است.

  • ایمانی معتقد است صرف‌نظر از این که چه کسی سکان ریاست جمهوری ایران را به دست بگیرد وضعیت نامطلوب کنونی تداوم خواهد داشت. وی همچنین بر آن است که وضعیت روحانی برای انتخاب مجدد چندان خوب نیست و او در لبه مرز است.

  • من توجه شما را به این نکته جلب می‌کنم که قدرت خرید کارمندان دولت بین سال‌‌های 84 تا 92، هفتاد و سه درصد کاهش پیدا کرده است. چنین سقوط اقتصادی در تاریخ ایران بی‌سابقه است. فقط و فقط قدرت خرید کارگران ایران در سال 90 یازده درصد کم شده است. ما در چهار سال گذشته منظم قدرت خرید را افزایش داده‌ایم. اما این به معنای این نیست که توانسته‌ باشیم همه این خرابی‌ها را جبران کنیم. من تصور می‌کنم که تا سال‌های 1402 تا 1405 طول می‌کشد تا ما قدرت خرید جامعه را به سال‌های 1384 بازگردانیم.