به هوایِ آلوده عادت کرده‌ایم. هر صبح که از خانه می‌زنیم بیرون چشم می‌گردانیم و چند نفس عمیق می‌کشیم تا ببینیم امروز لایه سیاه بالای سرِ شهر ایستاده و یا شانس با ما یار است و آسمان هم کمی آبی. شانس هم اگر چندروزی در هفته یارِ ما باشد نباید دل خوش کنیم، چون درست زیرِ پایمان زمینی است که آلوده است. خاکِ آلوده معضلی است درست بیخِ گوشمان.
