با گذر زمان و گسترش فضای مجازی، دیگر نسخه کیفیت پرده فیلمها نبود که لو میرفت؛ بلکه مخاطبان میتوانستند با بهترین کیفیت ممکن نسخه غیرقانونی فیلمها را تماشا کنند. اینجا بود که قاچاق فیلم در سینمای ایران وارد عصر جدیدی بود و دیگر انگشت اتهام به سوی مخاطبی که دزدکی از پرده سینما فیلمبرداری میکرد، دراز نبود. بلکه همه به دنبال مقصر میگشتند و ذرهبینشان را روی افراد و نهادهایی میانداختند که نسخهای از فیلم در اختیارشان بوده است.