در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵ مطلب
حمید شوکت گفت: آنچه ملکی «خیانت» حزب توده در ۲۵ تا ۲۷ مرداد ۱۳۳۲ نامیده است بر نادیده انگاردن واقعیات استوار است. نیروی سوم حزب توده را از سویی به «تشنج و غارت و هرج‌ومرج» متهم می‌کرد و از سویی دیگر «بی‌عملی» آن حزب را نشانه خیانت می‌دانست. اگر «بی‌عملی» حزب توده را دلیل مؤثری در پیروزی کودتا بدانیم، آن‌وقت درباره نقش جبهه ملی و مصدق در مقام رئیس دولت یا ملکی و یارانش چه خواهیم گفت؟
دکتر مصدق سال‌ها بعد تا حدودی به اهمیت پیشنهاد حزب توده یعنی تشکیل جبهه متحد خلق واقف شد. این معنی را می‌توان در پیام او به کنگره جبهه ملی دوم مشاهده کرد؛ اما چه فایده که دیگر نه حزب آن حزب سابق بود و نه استالینی در کار که حضورش مانع از یکه‌تازی‌های امپریالیسم شود.
شعبان جعفری: "نشسته بودیم. درست یادمه، دیدم تیمسار خلعتبری معاون شهربانی بود اون موقع. تیمسار خلعتبری و بیوک صابر و یه افسری. خلاصه این سه چهارتا یهو اومدن در زندان گفتن: "تیمسار زاهدی، جعفری رو میخواد." منو ورداشتن بردن بالای شهربانی تو اون اتاق بالا." گفته بود آزادش کنید بره شهر رو آروم کنه...
دونالد ویلبر مامور اسبق سیا در خاورمیانه در کتابی که سال ۱۹۸۶ منتشر کرد، پیروزی کودتای ۲۸ مرداد را «شانسی» دانست. وی در این کتاب نوشت: «پس از بازداشت سرهنگ نصیری فرستاده شاه توسط ماموران حفاظت از مصدق و همچنین بازداشت چند افسر دیگر در ۲۵ مرداد، روزولت از ادامه کودتا مایوس شد و تصمیم به خروج فوری از ایران گرفت، اما با اصرار سرویس جاسوسی بریتانیا و برخی عوامل ایرانی، در ایران ماند و کودتا را به سرانجام رساند.»
استراو از ملی شدن نفت در ایران و حوادث پس از آن تحت عنوان؛ «حقارتی که بریتانیا از دست مصدق کشید» یاد می‌کند و اینکه سیستم جاسوسی بریتانیا تلاش کرد تا در بین نزدیک‌ترین افراد به‌مصدق نفوذ کند.
در این اسناد اشاره شده است که حزب توده قدرت چندانی در براندازی دولت ندارد؛ هرچند که آمریکا و انگلیس سعی می‌کنند با ایجاد وحشت باعث همراهی مخالفان دکتر مصدق با کودتاگران شوند.
کتاب «پشت‌پرده کودتا» نوشته علی رهنما با دقتی مثال‌زدنی به بررسی دقیق حوادثی می‌انجامد که از نهم اسفند تا بیست‌و‌هشتم مرداد ادامه یافت و در‌نهایت منجر به سقوط دولت مصدق شد. رهنما با نگاهی به دست‌اندرکاران اصلی کودتا به تحلیل روابط هر یک از نیرو‌های شبکه با یکدیگر پرداخته و با جزئیات به نقش افراد مؤثر می‌پردازد.
جان فاستر دالس و آلن دالس از مشهورترین شخصیت‌های جنگ سردند. آن‌ها فهرستی تهیه کردند و آن را «شش هیولا» نامیدند که به عقیده‌شان باید سرنگون می‌شدند: محمد مصدق در ایران، ژاکوبو آربنز در گواتمالا، هوشی‌مینه در ویتنام، احمد سوکارنو در اندونزی، پاتریس لومومبا در کنگو و فیدل کاسترو در کوبا.
یرواند آبراهامیان درباره کودتا ۲۸ مرداد می‌گوید: انگیزه بریتانیا این بود که با فشار اقتصادی و انزوای ایران، دولت مصدق را سرنگون کند. انگیزه دولت ترامپ در دوران اخیر هم همین است، امیدوار است تحریم‌ها چنان فشار اقتصادی به ایران وارد کند که باعث سقوط نظام شود. اما تفاوت میان دو موقعیت، چیزی که باعث می‌شود شرایط کنونی تکرار کمدی‌وار دوران گذشته باشد، این است که در سال ۱۳۳۲ سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی بریتانیا و آمریکا، یعنی MI ۶ و CIA شبکه وسیعی از نیرو‌های وابسته به خود را در ایران سازماندهی…
او شاید تنها خبرنگاری بود که در دوران نهضت ملی کردن نفت با وزیران دولت مصدق، مخالفان وی، و سران حزب توده راه داشت و همین روابط، دسترسی وی را به خبرهای پشت پرده، در سال‌های کاری خود آسان می‌کرد.
