جمشیدی مبگوید: «این درختان برای استفاده نبوده است بلکه برای بحث بادگیری آنجا بودند و یک جورایی حصار دور باغ بوده است. قرار نیست درخت هر جایی کاشته بشود. ما درختی که داخل رودخانه کاشته شده و باعث میشود عبور ایمن سیل به خطر بیفتد را قطع میکنیم. عمده چیزی که سیلها با خودشان میآورند تنه درختان است که باعث میشود سیلاب از بستر بیرون بزند. این درخت باید جایی کاشته بشود که آسیبی نرساند. اگر لازم باشد درخت هم باید قطع بشود.».