در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۲۷۲ مطلب
محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهور، در مراسم رونمایی از سیاستنامهٔ راهبرد وفاق برای تأمین امنیت ملی گفت: «اینکه این همه در غزه جنایت کردند، برای این بود که افسانه شکست‌ناپذیری رژیم صهیونیستی را بازسازی کنند. آنچه که در غزه اینک می‌بینیم، پیروزی اسرائیل نیست، وحشی‌گری اوست. وقتی ما نگاه می‌کنیم، می‌گوییم آیا ارزش داشت؟ چرا اسرائیل این کار را می‌کند؟ در واقع می‌خواهد در اذهان ما شکست‌ناپذیری خود را بازگویی و بازسازی کند.» صحبت‌های او را در این زمینه در این ویدئو ببینید.
بنابر اعلام پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، هیچ‌گونه سندی دال بر همکاری و ارتباط آقای ظریف با ساواک در مرکز اسناد انقلاب اسلامی وجود ندارد.
حمید رسایی نماینده مجلس گفت: از سخنگوی دولت درباره حضور آقای ظریف در دولت پرسیده می‌شود ایشان می‌گوید برای آقای ظریف حکم زده شده است و قانونی است؛ این یعنی قانون تازه تصویب و معتبر کشک، جایگاه شما یعنی آقای نیکزاد کشک ، صندلی و جایگاه مجلس کشک.»
مصطفی پوردهقان گفت: «نباید موضوع انتصاب آقای ظریف تبدیل به بهانه‌ای برای تخریب او شود. البته که به نظرم اگر این موضوع هم نبود، منتقدان بهانه دیگری برای تخریب ظریف پیدا می‌کردند.»
در تصویری که از قرائت حکم اعدام ظریف در فضای مجازی پخش شده، این عنوان دیده می‌شود: «دکتر جاویدنیا.» یک جستجوی ساده در گوگل و البته شبکه اجتماعی ایتا به ما نشان می‌دهد که دکتر جاویدنیا، در واقع جواد جاویدنیا از مقامات ارشد قضایی سابق کشور است. او در سوابق کاری خود، مسئولیت‌هایی مانند معاونت فضای مجازی دادستان کل کشور، قاضی ویژه جرایم رایانه‌ای مشهد، معاون دادستان مشهد در امور فضای مجازی، معاون قضایی دادگستری کل استان تهران در امور فضای مجازی را دارد. برخی از او به عنوان قاضی اخراجی قوه قضائیه…
سخنگوی هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان مجلس دهم با بیان اینکه «مسئله ظریف باید درون حاکمیت حل شود»، در واکنش به حواشی ایجادشده پیرامون مسئولیت ظریف در دولت گفت: «از نگاه بنده در این موضوع اشکال از هر دو طرف است؛ دولت می‌توانست به نحوی عمل کند که قانون مصوب مجلس را زیرپا نگذارد. از جهت دیگر نیز مجلس می‌تواند مهربانانه‌تر با ظریف برخورد کند. کلام‌های توهین‌آمیزی که بعضاً از سوی برخی نمایندگان در خصوص آقای ظریف شنیده می‌شود، اخلاق سیاسی جامعه را مورد هدف قرار می‌دهد.»
کامران غضنفری، نماینده تهران در مجلس روز شنبه هفته گذشته در تجمع تندرو‌ها در میدان پاستور دو اتهام نسبت به محمدجواد ظریف مطرح کرد: اول اینکه «ظریف سال ۵۵ در ۱۷ سالگی با پشتیبانی ساواک به آمریکا رفت» و دوم اینکه «او مورد اعتماد دستگاه اطلاعاتی آمریکاست». سؤال بزرگی که به‌وجود می‌آید، این است که یک عامل ساواک و آمریکا چرا در ۵ دهه گذشته همواره در میان مقامات ارشد کشور و فقط هشت سال وزیر بوده!
احمد زیدآبادی، روزنامه نگار و فعال سیاسی هشدار داد: اگر در مقابل این حرکات سکوت شود از فردا هر دسته و گروهی گرد هم می‌آیند و با تشکیل باصطلاح "دادگاه مردمی" یا انقلابی یا صحرایی، رقبا و مخالفان خود را به اعدام محکوم می‌کنند و کشور را به صحنۀ "جنگ همه علیه همه" تبدیل می‌کنند. مسئولان بلندپایۀ کشور چطور متوجه این نکتۀ بدیهی و بی‌نهایت خطرناک و تهدیدآمیز نمی‌شوند؟
به نظر باید روی یک مسأله توافق کنیم: آیا ایران نیازمند آن هست که ۴۵ سال بعد از انقلاب اسلامی، روایت انقلاب و جمهوری اسلامی را از زبان خودش در جهان ارائه کند؟ تصویری که از ایران در جهان برساخته شد، روایت کدام تفکر، کشور و جریان است؟ آیا نیاز داریم این روایت را بشناسیم و در جهت ارائه تصویر درست حرکت کنیم؟ اگر بر این مسأله توافق کنیم، آن وقت می‌شود حتی اگر در سیاست داخلی با محمدجواد ظریف اختلاف نظر دارید، از او حمایت کنید. آنچه حضور آقای ظریف در داووس را اهمیت می‌دهد، تلاش برای تصویرسازی درست از…
حسام الدین آشنا نوشت: کسی را داریم که دشمنانش می‌گویند: «می‌تواند به اسکیمو‌ها هم یخ بفروشد.» می‌خواهند او را بفرستند به خانه تا یخمک بمکد.
