علی حجتی‌کرمانی می‌گوید: «وقتی می‌خواستم از جلوی مدرسه فیضیه روزنامه بخرم، اطراف خود را نگاه می‌کردم که دیگران متوجه نشوند. آهسته روزنامه‌ای می‌خریدم و آن را زیر عبا مخفی می‌کردم و به مدرسه می‌آمدم. در یکی از شب‌ها، یکی از آقایانی که در نماز جماعت آقای اراکی پهلوی من نشسته بود، وقتی فهمید من روزنامه خریده‌ام، به‌شدت به من حمله کرد که چرا روزنامه می‌خوانم! و اینکه معنی ندارد طلبه روزنامه بخواند! و من هم بدون اینکه جوابی بدهم، بلند شدم و رفتم. در حوزه روزنامه یا رادیو هم مطرود بود».
