درست ۱۷ سال پیش در شهریور ماه ۱۳۸۷ اولین کنسرت همایون شجریان بصورت مستقل برگزار شد. همایون اولین کنسرتش را چهار شب در سالن وزارت کشور برگزار کرد تا هم آغازی پرشور باشد و هم خود را به‌عنوان یک خواننده پرطرفدار و جدی معرفی کند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۰۸ مطلب
درست ۱۷ سال پیش در شهریور ماه ۱۳۸۷ اولین کنسرت همایون شجریان بصورت مستقل برگزار شد. همایون اولین کنسرتش را چهار شب در سالن وزارت کشور برگزار کرد تا هم آغازی پرشور باشد و هم خود را به‌عنوان یک خواننده پرطرفدار و جدی معرفی کند.
سخنگوی دولت درباره لغو کنسرت همایون شجریان در میدان آزادی تهران توضیحاتی را ارائه کرد.
محمدعلی ابطحی لغوکنندگان کنسرت همایون شجریان را اپوزیسیون افراطی برانداز خارج کشور تا نیروهای افراطی داخل حاکمیت دانست.
از دید یک فعال رسانه‌ای، مسئله لغو کنسرت همایون شجریان نه بی‌حجابی است و نه حتی رفتارهای ناهنجار؛ چون اگر چنین مشکلاتی منظور باشد، در صورت برگزاری در ورزشگاه آزادی هم می‌توانست رخ دهد و این عوارض احتمالی منحصر به خیابان و میدان نیست. ایده مخالفت با کنسرت مزبور، با دوبال همیار پرواز می‌کند. یک بال تندروهای داخلی و بال دوم نیز براندازان وابسته به بیگانه هستند.
علیرضا زاکانی، شهردار تهران، اخیرا در مصاحبه‌ای در مورد احتمال برگزاری کنسرت همایون شجریان در ورزشگاه آزادی خبر داد که این مصاحبه تعجب اغلب هواداران فوتبال را برانگیخت. این برنامه‌ریزی در شرایطی انجام شده که دو باشگاه پرطرفدار استقلال و پرسپولیس در یک سال اخیر، سر و شکل یک باشگاه بی‌خانمان را به خود گرفته و از امتیاز و مزیت بزرگ و ویژه حمایت همه‌جانبه و پرشور هواداران خود برخوردار نیستند.
عده‌ای این‌طور عنوان می‌کنند که رفتن به کنسرت دغدغه اصلی و اساسی مردمی که بیشتر وقت خویش را صرف مخارج زندگی می‌کنند، نیست. نظر مخالف و کنایه‌آمیز قاسم روانبخش، نماینده مردم قم در مجلس به خبر اجرای همایون شجریان در میدان آزادی از همین جنس است و او نیز مانند بسیاری از همفکرانش پیچیدگی‌های این تصمیم را با توجه به محور قرار دادن نگاه صفر و صدی خود درک نمی‌کند.
کنسرت رایگان همایون شجریان که با مجوز رسمی شورای تأمین استان تهران قرار بود به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای فرهنگی پایتخت در میدان آزادی برگزار شود، در اقدامی بحث‌برانگیز توسط شهرداری تهران لغو شد؛ اقدامی که موجی از پرسش‌ها و انتقادات را برانگیخته است.
اعضای دولت وفاق ملی در واکنش به لغو کنسرت همایون شجریان با اشاره به تجربه‌های جشن‌ها و راهپیمایی‌های گذشته و حتی بالاتر از آن، با تکیه بر وحدت ایرانیان در جنگ تحمیلی اخیر، سخن واحدی را ابراز می‌دارند: به مردم اعتماد کنیم؛ یا در بیانی بهتر؛ باید به مردم اعتماد کنیم.
در جامعه‌ای که در آن اغلب موضوعات فرهنگی، ورزشی، هنری و…از این قابلیت برخوردارند که به سرعت به موضوعات سیاسی و امنیتی بدل شود، چندان عجیب نیست که موضوع برگزاری یک کنسرت خیابانی چنین ابعاد وسیعی پیدا کرده و به یک مجادله سیاسی و جناحی بدل شود.
همنوایی صهیونیست‌پرستان و خودارزشی‌پنداران در اعتراض به موضوع کنسرت شجریان به کنار؛ نکته جالب‌توجه‌تر این‌که این جماعت به‌ظاهر مخالف با یکدیگر چنان در فرم و محتوا به یگانگی رسیده‌اند که اگر اسامی‌شان را از بالای متن‌های اعتراضی‌شان پاک کنی، شاید نتوانی تمیز دهی کدام‌شان خودارزشی‌پندار است و کدامین‌شان براندازِ دوآتشه حامیِ حمله اسرائیل به ایران.
