ترنج

در مورد

ولادیمیر پوتین

در فرارو بیشتر بخوانید

۸۰۹ مطلب

  • پس از سقوط بشار اسد، روسیه تلاش‌های خود برای گسترش نفوذ اقتصادی و نظامی در سوریه را شدت داده است. با واریز میلیون‌ها دلار به بانک مرکزی دمشق و انعقاد قرارداد‌های جدید در زمینه معادن، انرژی و زیرساخت‌ها، مسکو حضور خود را در این کشور تثبیت کرده است. از سوی دیگر، با کاهش کمک‌های مالی قطر و عربستان و بلاتکلیفی سیاست‌های آمریکا، سوریه در جستجوی شریک جدیدی برای بازسازی اقتصادی و کاهش وابستگی به ترکیه به روسیه نزدیک‌تر شده است.

  • بنابر اعلام منابع آگاه، روسیه به شرطی حاضر به گفتگو در مورد آتش‌بس موقت در اوکراین شده که «درک روشنی در مورد اصول چارچوب توافق نهایی صلح وجود داشته باشد.»

  • نیکلای کوژانوف، استادیار مرکز مطالعات خلیج فارس در دانشگاه قطر معتقد است که «ایالات متحده و ایران هر دو در جستجوی راه‌هایی برای ایجاد کانال‌های ارتباطی جدید هستند که بتواند به آغاز یک گفت‌وگوی سازنده منجر شود.»

  • روابط روسیه و ایران در زمینه نظامی، اقتصادی و مالی با تقویت همکاری‌ها از جمله توافقات بانکی، حذف دلار از مبادلات و ادغام سیستم‌های پرداخت، به‌شدت گسترش یافته است. اما نزدیکی مسکو به ایران ناشی از تحریم‌های غرب و نیاز روسیه به جایگزین‌های تجاری است و ممکن است با تغییرات در سیاست‌های تحریمی آمریکا یا توافقات احتمالی روسیه و واشنگتن متزلزل شود.

  • ترامپ با تضعیف دموکراسی‌های سنتی و نزدیکی به مستبدان، آمریکا را از اتحاد‌های باثبات و ارزشمند اروپایی و آسیایی دور کرده است. این سیاست کوتاه‌بینانه، روابط با همسایگان شمالی و جنوبی را به خطر می‌اندازد و منافع درازمدت کشور را قربانی منافع آنی و غیرشفاف می‌کند. برخلاف نظام‌های دموکراتیک که با اعتماد، شفافیت و همکاری پایدار همراه هستند، تعامل با مستبدان نه تنها پرهزینه و نامطمئن است، بلکه نظم جهانی را شکننده‌تر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر می‌سازد.

  • در کنفرانس امنیتی مونیخ، جی‌دی ونس بر همراهی اروپا با سیاست‌های ترامپ تأکید کرد، اما نتیجه آن دگرگونی توازن سیاسی در آلمان و تقویت چپ‌گرایان رادیکال بود. در همین حال، ترامپ با پیشنهاد یک «معامله بزرگ» به پوتین، به دنبال بازآرایی نظم جهانی و کاهش وابستگی روسیه به چین است. این تحولات اروپا را در برابر چالش‌های استراتژیک جدیدی قرار داده و نیازمند تخیل سیاسی برای استفاده از فرصت‌های پیش‌رو و تعریف نقش خود در نظم نوین جهانی است.

  • دولت ترامپ با حمایت از احزاب راست افراطی اروپا از جمله آلترناتیو برای آلمان و نزدیک شدن به روسیه، سیاست‌های سنتی آمریکا در حمایت از اتحاد آتلانتیک و دموکراسی را کنار گذاشته است. این رویکرد که به معنای تضعیف ناتو و تشدید نفوذ روسیه در اروپا تعبیر می‌شود، رهبران اروپایی را آسیب‌پذیرتر کرده و بی‌اعتنایی به تهدید روسیه را به بخشی از سیاست خارجی ایالات متحده تبدیل کرده است.

  • رئیس‌جمهور روسیه گفت: سرویس امنیت فدرال روسیه باید قاطعانه با افراط گرایی و تروریسم مبارزه کند.

  • دونالد ترامپ به جای پاسخ قاطع به تهدیدات روسیه، به دنبال معاملات پرسود و بدون ارائه تضمین‌های امنیتی عمل کرده است. این سیاست باعث تضعیف اعتماد متحدان، کاهش اعتبار آمریکا و تقویت پوتین شده است. در عوض، آمریکا می‌توانست با حمایت جدی‌تر از اوکراین، هم مواضع خود را تقویت کند و هم از فروپاشی احتمالی نفوذ غرب در منطقه جلوگیری کند، اما رویکرد ترامپ منافع ملی را قربانی جاه‌طلبی‌های شخصی کرد.

  • دونالد ترامپ در مواجهه با تهدیدات جهانی و دیکتاتور‌ها به‌ویژه ولادیمیر پوتین، رفتار نرم و تسلیم‌طلبانه‌ای از خود نشان داده است. با اتخاذ مواضع ضعیف، او موقعیت روسیه را تقویت کرد و متحدان غربی را از مذاکرات کنار گذاشت. این رویکرد به تقویت موقعیت کرملین و تضعیف اتحاد غربی انجامید. اقدامات ترامپ در قبال پوتین و کره شمالی، به‌جای پیشبرد منافع آمریکا، تنها به افزایش مشروعیت دیکتاتور‌ها و تفرقه در جهان منجر شد.

تبلیغات