در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۰۹ مطلب
پس از سقوط بشار اسد، روسیه تلاش‌های خود برای گسترش نفوذ اقتصادی و نظامی در سوریه را شدت داده است. با واریز میلیون‌ها دلار به بانک مرکزی دمشق و انعقاد قرارداد‌های جدید در زمینه معادن، انرژی و زیرساخت‌ها، مسکو حضور خود را در این کشور تثبیت کرده است. از سوی دیگر، با کاهش کمک‌های مالی قطر و عربستان و بلاتکلیفی سیاست‌های آمریکا، سوریه در جستجوی شریک جدیدی برای بازسازی اقتصادی و کاهش وابستگی به ترکیه به روسیه نزدیک‌تر شده است.
بنابر اعلام منابع آگاه، روسیه به شرطی حاضر به گفتگو در مورد آتش‌بس موقت در اوکراین شده که «درک روشنی در مورد اصول چارچوب توافق نهایی صلح وجود داشته باشد.»
نیکلای کوژانوف، استادیار مرکز مطالعات خلیج فارس در دانشگاه قطر معتقد است که «ایالات متحده و ایران هر دو در جستجوی راه‌هایی برای ایجاد کانال‌های ارتباطی جدید هستند که بتواند به آغاز یک گفت‌وگوی سازنده منجر شود.»
روابط روسیه و ایران در زمینه نظامی، اقتصادی و مالی با تقویت همکاری‌ها از جمله توافقات بانکی، حذف دلار از مبادلات و ادغام سیستم‌های پرداخت، به‌شدت گسترش یافته است. اما نزدیکی مسکو به ایران ناشی از تحریم‌های غرب و نیاز روسیه به جایگزین‌های تجاری است و ممکن است با تغییرات در سیاست‌های تحریمی آمریکا یا توافقات احتمالی روسیه و واشنگتن متزلزل شود.
ترامپ با تضعیف دموکراسی‌های سنتی و نزدیکی به مستبدان، آمریکا را از اتحاد‌های باثبات و ارزشمند اروپایی و آسیایی دور کرده است. این سیاست کوتاه‌بینانه، روابط با همسایگان شمالی و جنوبی را به خطر می‌اندازد و منافع درازمدت کشور را قربانی منافع آنی و غیرشفاف می‌کند. برخلاف نظام‌های دموکراتیک که با اعتماد، شفافیت و همکاری پایدار همراه هستند، تعامل با مستبدان نه تنها پرهزینه و نامطمئن است، بلکه نظم جهانی را شکننده‌تر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر می‌سازد.
در کنفرانس امنیتی مونیخ، جی‌دی ونس بر همراهی اروپا با سیاست‌های ترامپ تأکید کرد، اما نتیجه آن دگرگونی توازن سیاسی در آلمان و تقویت چپ‌گرایان رادیکال بود. در همین حال، ترامپ با پیشنهاد یک «معامله بزرگ» به پوتین، به دنبال بازآرایی نظم جهانی و کاهش وابستگی روسیه به چین است. این تحولات اروپا را در برابر چالش‌های استراتژیک جدیدی قرار داده و نیازمند تخیل سیاسی برای استفاده از فرصت‌های پیش‌رو و تعریف نقش خود در نظم نوین جهانی است.
دولت ترامپ با حمایت از احزاب راست افراطی اروپا از جمله آلترناتیو برای آلمان و نزدیک شدن به روسیه، سیاست‌های سنتی آمریکا در حمایت از اتحاد آتلانتیک و دموکراسی را کنار گذاشته است. این رویکرد که به معنای تضعیف ناتو و تشدید نفوذ روسیه در اروپا تعبیر می‌شود، رهبران اروپایی را آسیب‌پذیرتر کرده و بی‌اعتنایی به تهدید روسیه را به بخشی از سیاست خارجی ایالات متحده تبدیل کرده است.
رئیس‌جمهور روسیه گفت: سرویس امنیت فدرال روسیه باید قاطعانه با افراط گرایی و تروریسم مبارزه کند.
دونالد ترامپ به جای پاسخ قاطع به تهدیدات روسیه، به دنبال معاملات پرسود و بدون ارائه تضمین‌های امنیتی عمل کرده است. این سیاست باعث تضعیف اعتماد متحدان، کاهش اعتبار آمریکا و تقویت پوتین شده است. در عوض، آمریکا می‌توانست با حمایت جدی‌تر از اوکراین، هم مواضع خود را تقویت کند و هم از فروپاشی احتمالی نفوذ غرب در منطقه جلوگیری کند، اما رویکرد ترامپ منافع ملی را قربانی جاه‌طلبی‌های شخصی کرد.
دونالد ترامپ در مواجهه با تهدیدات جهانی و دیکتاتور‌ها به‌ویژه ولادیمیر پوتین، رفتار نرم و تسلیم‌طلبانه‌ای از خود نشان داده است. با اتخاذ مواضع ضعیف، او موقعیت روسیه را تقویت کرد و متحدان غربی را از مذاکرات کنار گذاشت. این رویکرد به تقویت موقعیت کرملین و تضعیف اتحاد غربی انجامید. اقدامات ترامپ در قبال پوتین و کره شمالی، به‌جای پیشبرد منافع آمریکا، تنها به افزایش مشروعیت دیکتاتور‌ها و تفرقه در جهان منجر شد.
