عملکرد آینده اقتصاد چین منوط به فضای سیاسی آن است که اکنون به نظر می‌رسد تحت تاثیر سیستم سیاسی سفت و سخت آن قرار گرفته است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۱ مطلب
عملکرد آینده اقتصاد چین منوط به فضای سیاسی آن است که اکنون به نظر می‌رسد تحت تاثیر سیستم سیاسی سفت و سخت آن قرار گرفته است.
این نظریه که زمانی که کشور‌ها از مزیت‌های نسبی خود استفاده کنند قرار است همگان سود ببرند یک نظریه اقتصادی متعارف قلمداد می‌شود، اما زمانی که کورکورانه در دنیای واقعی اعمال شود می‌تواند مشکلاتی را به همراه داشته باشد. در مورد چین رهبران امریکا نتوانستند این موضوع را در نظر بگیرند که چرا آن کشور نقاط قوت خود را نشان می‌دهد.
در حالی که پوتین و رئیسی از سیاست‌های حامی مصرف برای جلب حمایت مردمی استفاده کرده‌اند، شی از اتخاذ این رویکرد خودداری کرده است.
ژاپن دهه‌ها پیش شاهد پایان رشد سریع خود بود و هنوز همان حزب حاکم، البته در قالب نظامی دموکراتیک سر کار است. حزب کمونیست چین ممکن است به دلایل دیگری با چالش روبه‌رو شود؛ اما کندی رشد احتمالا برای تنزل سلطه در آن کافی نیست.
منبعی آگاه به بلومبرگ اعلام کرده است که انتظار می‌رود در سال جاری ۱۵۰ میلیارد دلار از چین، خارج شود.
دولت چین به خاطر آنچه «تبخیر اعتماد کارآفرینان چینی» عنوان می‌شود، اخیرا یک دستورالعمل ۳۱ماده‌ای برای جلب (بازگشت) بخش‌خصوصی به اقتصاد، ابلاغ کرد. اما مدیران شرکت‌ها و کسب‌وکار‌های بزرگ چین در واکنش به این اقدام مقامات پکن، شرط «احیای چشم‌انداز روشن سرمایه‌گذاری» را اتفاقاتی فراتر از کاغذ از سوی دولت عنوان می‌کنند. آن‌ها برای در امان ماندن از تهدیدات دولتی، بدون ذکر نام، با «نیویورک‌تایمز» گفتگو و دلیل مشترک «حال بد مردم» و «کارآفرینان» را اعلام کردند.
تضعیف عمدی یوان برای صادرات ارزان‌تر چین یک موهبت خواهد بود، اما در کل کاهش ارزش یوان می‌تواند مشکلات چین را بسیار بدتر کند. موسسه مالی بین المللی (IFI) نسبت به خطرات فرار سرمایه در صورت ادامه کاهش ارزش یوان هشدار می‌دهد و می‌گوید این به سادگی گزینه‌ای به عنوان یک ابزار محرک چرخه‌ای نیست.
بررسی وضعیت اقتصادی چین از نظر تاریخی نشان می‌دهد که این کشور چهار مرتبه در آستانه بحران اقصادی قرار داشته است. در سال ۱۹۸۹ و وقایع خونین میدان تیان‌آن‌من؛ در سال ۱۹۹۸ و بحران مالی در آسیا؛ بحران مالی ۲۰۰۸ در سطح جهان؛ و کاهش ارزش یوآن در سال ۲۰۱۵.
پس از آهسته شدن رشد اقتصادی چین، خبرهای مثبتی از احتمال ثبات وضعیت اقتصاد این کشور و بازارهای مالی منتشر شده است.
شی با بی اعتنایی به گروه جی – ۲۰ نه تنها مخالفت خود را با غرب نشان داد بلکه نسبت به قدرت‌های نوظهوری که انتظار دارد به چین ملحق شود نیز رفتاری متکبرانه از خود نشان داد. اگر شی می‌خواهد در بازی بزرگ ژئوپولیتیکی پیروز شود باید در آن حضور داشته باشد. هر رفتاری غیر از این نشان می‌دهد او از این بازی انصراف داده است.
