در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴ مطلب
«سرانجام صدام حسین در عراق و قذافی در لیبی و خاندان اسد در سوریه و خاندان پهلوی در ایران و نظام شوروی، به دلیل سنگین بودن وزن سیاست در جامعه و زندگی مردم بود. مردم در دفاع به خیابان نیامدند. به تعبیر پابلو نرودا «از پشت پنجره به خیابان نگاه کردند!» در روز مبادا به خیابان نیامدند.»
«لازم است با صدای رسا هشدار داد که باید به ملت بازگشت و صریح اذعان کرد که بعد از این، فرمان حکمرانی فقط در مسیری خواهد راند که مطابق خواست همه ملت باشد. فرصت‌های پدیدآمده پس از جنگ در این روزها نیز به‌چشم برهم‌زدنی ناپدید می‌شوند. اگر حتی گمان می‌کنیم از مذاکرات آبی گرم نمی‌شود، لااقل بحران‌های حل‌ناشده داخلی را دریابیم و با جامعه به آتش‌بس برسیم. نامش را بگذاریم آتش‌بس ۲.»
«باید دور مدعیان هسته‌های سخت را خط کشید. اینها هسته سخت نیستند، گروهک‌های سخت‌جان برای تأمین منافع خود هستند. مردم را به جای هسته سخت بنشانید، حکومت مردم، هسته‌ای جز مردم ندارد.»
بدون تردید حفظ و تقویت همبستگی ملی اگر چه همیشه فاکتور مهمی است اما این روزها که برخی شهرهای کشور در نا آرامی به سر می‌برد، ضروری‌تر به نظر می‌رسد.
