بی‌پرده‌تر و عریان‌تر از این، هیچ تصویری نمی‌توانست راوی نگاه برادران جلیلی به «ملیت» و «منافع ملی» باشد. دو چهره‌ای که سال‌ها در سطوح بالای سیاست‌گذاری دیپلماسی و رسانه نقش‌آفرین بوده‌اند، این‌بار بی‌هیچ تعارفی به مخالفان خود تاختند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۸۹۷ مطلب
بی‌پرده‌تر و عریان‌تر از این، هیچ تصویری نمی‌توانست راوی نگاه برادران جلیلی به «ملیت» و «منافع ملی» باشد. دو چهره‌ای که سال‌ها در سطوح بالای سیاست‌گذاری دیپلماسی و رسانه نقش‌آفرین بوده‌اند، این‌بار بی‌هیچ تعارفی به مخالفان خود تاختند.
آش اظهارات سعید جلیلی به اندازه‌ای شور شد که صدای رسانه‌های خالص اصولگرایی را هم در آورد. پیش‌تر خبرگزاری تسنیم، هم به تندی به این سخنان آقای جلیلی واکنش نشان داد و نوشت: «جز حلقه‌ای از طرفداران ایشان که برایشان «هر چه آن خسرو کند شیرین بود!» مصداق دارد، باقی مخاطبان، از انقلابی گرفته تا دیگران به ایشان انتقاد کرده‌اند. »
«چگونه می‌توان انتظار داشت ملتی زخم‌خورده از جنگ، به‌سوی همدلی حرکت کند، وقتی می‌بیند افرادی با گذشته مسئله‌دار بار دیگر به تریبون رسمی بازمی‌گردند؟ جامعه این بازگشت را نه نشانه ثبات و اطمینان، بلکه علامتی از تحقیر افکار عمومی و نادیده‌گرفتن مطالبات بر حق خود تلقی می‌کند وقتی پاداش سوابق مسئله‌دار، تریبون رسمی می‌شود، چه پیامی به جامعه داده می‌شود؟
اگر چمبرلین را ساده‌لوح و خوش‌باور و خام‌اندیش و غافل بدانیم آنگاه چرچیلِ سَیّاس و دوراندیش‌شان کیست و کجاست و آیا رشتۀ کار را در دست داشت و از او گرفتند یا هنوز در دست نگرفته است و باید بگیرد؟
«مدتی است برخی که خود را با وصف «انقلابی» و «ولایتمداری» تعریف می‌کنند، برخلاف آنچه از خود می‌نمایانند، درست برخلاف مشی و مرام رهبری حرکت می‌کنند. این جریان که رگه‌هایی از عناصر آنها در مجلس شورای اسلامی، برخی نهادها و دستگاه‌ها دیده می‌شود و از رسانه‌های متعدد و البته پرخاشگر برخوردارند، اگرچه در اقلیت هستند، اما صدای‌شان در بوق است.»
عبدالله رمضان زاده تصمیم مجلس هفتم را برای طرح ثبیت قیمت انرژی را آغاز فاجعه ناترازی ها دانست.
در باب تَرَک برداشتن دیوار اصولگرایان باید گفت که آنها از سال ۹۸ تمام تلاش خود را انجام داده بودند که تا جریان قدرت یکدست شود و با کمک‌های سیستمی تاحدود زیادی در این پروژه موفق بودند، اما انتخابات زودهنگام ریاست‌جمهوری و رسیدن مسعود پزشکیان به صندلی ریاست قوه مجریه، رویای آنها را نیمه‌تمام گذاشت و شکافی عمیق در دیوار یکدست‌شده‌شان ایجاد کرد.
یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: «بسیاری از اصولگرایان معتدل شبیه اصلاح‌طلبان با مسائل کشور برخورد می‌کنند و این نشان می‌دهد که ائتلاف بین بسیاری از اصولگرایان و اصلاح‌طلبان وجود دارد و نزدیک شدن این دو گروه به یکدیگر، موجب نزدیک شدن پایگاه‌های اجتماعی آنها به هم می‌شود.»
تا قبل از روی کار آمدن دولت سیزدهم بدلیل عدم اقبال عمومی به این تفکر اکثریت دولت‌هایی که در ایران روی کار آمدند دولت‌هایی با تفکر اصلاحات بودند البته دولت‌های اصلاحات هم بدلیل اینکه قدرت‌های پشت پرده اصول گرایان و کارشکنی‌های آنها برای عدم اقبال جامعه به اصلاح طلبان حتی زمانی که دولت را در دست نداشتند در صحنه سیاست وجود داشتند.
معاون پیشین وزارت ارشاد، گفت: تفرق‌طلبان به دنبال دو قطبی‌سازی‌های موهوم‌اند و بر طبل کینه می‌کوبند.
