عزت الله ضرغامی با اشاره به حکومت پیشین شوروی نوشت: حکومتی که ۷۰ سال، ایدئولوژی را به زور به مردمش تحمیل کند، امروز جای دیگری جز عتیقهفروشی برایش نمیماند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۹۰۷ مطلب
عزت الله ضرغامی با اشاره به حکومت پیشین شوروی نوشت: حکومتی که ۷۰ سال، ایدئولوژی را به زور به مردمش تحمیل کند، امروز جای دیگری جز عتیقهفروشی برایش نمیماند.
با توجه به رویکرد جدید اصولگرایان مجلس که دیگر مذاکره را تابو نمیدانند و حامی دولت هستند، میتوان امید داشت در آینده نهچندان دور تلاش برای رفع تحریمها آغاز شود.
تاکنون هر آنچه در رابطه با اقدامات رئیسی مورد تشویق قرار گرفته است، درحقیقت از تلاش دولتهای قبل به او ارث رسیده بود و باید دید در درازمدت چگونه از این شانس خوش برای رفع موانع بزرگ در لغو تحریمها و گشایش اقتصادی استفاده خواهد کرد.
به نظر میرسد خاموشی دوران مرید و مرادی لزوما از سرِ نبودِ شخصیتهای کاریزماتیک نباشد و بیشتر ناظر به دورانی است که حرف شخص دیگر محور تصمیمگیری مردم نیست و مردم اگر با دلایل واضح قانع به مشارکت سیاسی نشوند، خواه هریک از شخصیتها و احزاب هرچه بگویند، وقعی به سخنان آنان نمینهند.
ضرغامی در توئیتر نوشته است: یک استکان چای با سعید محمد. اجمالا در انتخابات ریاست جمهوری یک سرنوشت داشتیم! او پرانرژی و باانگیزه است. امروز باید با هم کار کنیم. مدیریت مناطق آزاد و امر گردشگری نقاط تقاطع فراوان دارند. تصمیمات خوبی گرفتیم.
محمدرضا باهنر با بیان اینکه عموما ساختار بوروکراسی کشور بسیار سنگین است، گفت: به رئیسی گفتم هر وزیری که مسئول میکنید بگوئید پول نداریم اگر میتوانی خلق ثروت کنید بسم الله وگرنه کاری پیش نمیرود.
فعال رسانهای اصولگرا در یادداشتی نوشت: نگرانم که آقای رئیسی از این بازی پنهان بیخبر باشد و روزی چشم باز کند و ببیند رئیس جمهور واقعی احمدی نژاد است. همان فردی که پایش را روی دوش نظام گذاشت و بالا رفت و سپس به همه چیز پشت پا زد.
رییسی نهتنها حتی یک بار از عنوان اصولگرایی در وصف خط و ربط جناحیاش استفاده نکرد، بلکه صراحتا خود را «مستقل» از جناحهای سیاسی معرفی کرد؛ آنهم در انتخاباتی که اصلاحطلبان به عنوان رقیبِ سنتی اصولگرایان، اساسا کاندیدایی نداشتند.
میگویند که اصلاحطلبان خواهان دخالت نظامی به نفع پنجشیر هستند. در حالی که معلوم نیست چه کسی چنین حرف بیربطی را زده است. بعد هم روی این گزاره ایدهپردازی میکنند که یک تیپ یا گردان از آنان تشکیل دهند، بروند پنجشیر! گویی که خودشان خط مقدم جاهایی بودهاند که دخالت نظامی کردهاند!
دولت سیزدهم برساخته تودهها نیست و شاید این واقعیت چندان خوشایند نباشد، اما رئیسی میتواند با درک این واقعیت از موقعیت خود و جامعه برداشتی واقعبینانه پیدا کند، اینکه او مستظهر به پشتیبانی آحاد مردم نیست و در تنگناهای سیاسی نمیتواند روی توان و قدرت مردم حساب کند و از توانشان در چانهزنیها سود ببرد.