در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۸ مطلب
سازمان غذا و دارو، تحریم‌ها را علت وارد نکردن دارو به کشور می‌داند در حالی که دارو مشمول تحریم نیست. حتی شرکت تولید کننده «وین بلاستین و وین کریستین» در آلمان هر ساله محموله‌ای را به ایران هدیه می‌دهد، اما این دارو مدت‌هاست که تنها در اختیار دلال‌های داروست و به شکل دولتی توزیع نشده است.
نایب‌رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو گفت: مسئله قیمت نیست، ما می‌توانیم به راحتی داروهای اطفال و بزرگسالان را با قیمت مناسب حتی از منبع اروپایی تامین کنیم. اما با توجه به سیاست «حمایت سنگین از تولید داخل» که به نظر می‌رسد مفهوم آن بیشتر «حمایت به هر قیمتی از تولید داخل است!»، تامین دارو در کشور با مشکلاتی مواجه شده است.
رییس کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه مسئله دارو بسیار حساس است و نمی توان با آن بازی کرد، گفت: متاسفانه با سازمان برنامه و بودجه به یک زبان مشترک نرسیده ایم و در سال آینده قطعا در بحث دارو با چالش جدی روبرو خواهیم بود، ارز مورد نیاز تامین دارو امسال به صورت کامل تخصیص نیافت در حالی که باید مشکلات را پذیرفت.
روزنامه اطلاعات نوشت: در حال حاضر بسیاری از داروهای ضد روانپریشی، ضد افسردگی، متعادل کننده خلق، داروهای محرک روانی و داروهای ضداضطراب نایاب یا کمیاب است و بیمار افسرده‌ای که با داروی مقتضی، زندگی بهنجار داشته است، با قطع اجباری دارو و برگشت افسردگی ممکن است اقدام به خودکشی کند.
جهانپور درباره اینکه آیا تاکنون بحران‌های این‌چنینی که حتی به داروهای ساده هم رسید، وجود داشته یا خیر هم می‌گوید: «همه فراز‌وفرود‌ها را به شکل‌های مختلف در بیش از ۴۰ سال گذشته داشتیم، اما به‌جرأت می‌گویم که هیچ‌کدام از آن‌ها از نظر طول زمانی، مدیریت بحران و ابعادش قابل مقایسه با چیزی که در ماه‌های بعد از اجرای طرح دارویار دیدیم، قابل مقایسه نیست. این طرح مشکلات دارویی را به لحاظ وسعت و زمان افزایش داد و به‌مراتب از همه بحران‌های مقعطی در گذشته بیشتر بود.»
مسئولان سازمان غذا و دارو همچنان نگران بی‌ثباتی بازار دارویی کشور هستند و علت کمبود‌ها در پسادارویاری را کمبود نقدینگی در حوزه دارو عنوان می‌کنند؛ چراکه با آزاد سازی نرخ ارز، میزان نقدینگی مورد نیاز برای تامین داروهای وارداتی و همچنین تامین مواد اولیه وارداتی برای داروهای تولید داخلی چندین برابر شده است.
نایب رئیس انجمن داروسازان ایران می‌گوید: «اگر بودجه دارو در لایجه ترمیم نشود و بیمه‌ها نتوانند پول داروخانه‌ها را پرداخت کنند، داروخانه‌ها هم به‌دلیل کمبود نقدینگی نمی‌توانند پول شرکت‌های پخش را فراهم کنند و شرکت‌های پخش هم دیگر پولی ندارند که به کارخانه‌ها بدهند، لذا تولید دارو کاهش پیدا می‌کند. از طرفی اگر داروخانه‌ها با بیمه همکاری نکنند و قیمت دارو را با مردم به نرخ آزاد حساب کنند، مردم بسیار ضرر خواهند کرد.»
صاحب یک داروخانه شبانه‌روزی در شمال تهران از نایاب شدن فنیتویین ۶۰ و فنیتویین کامپاند خبر می‌دهد و می‌گوید در ماه‌های آینده بحران کمبود داروهای اعصاب و روان بدتر خواهد شد. این صاحب داروخانه، دوستانی در صنعت دارو دارد و می‌گوید تولید‌کنندگان دارو اطمینان داده‌اند که امکان تولید تمام دارو‌ها در کشور وجود دارد، اما وقتی مسوولان سازمان غذا و دارو فکر می‌کنند با قیمت‌های دستوری همزمان با افزایش ساعتی نرخ ارز، می‌شود چراغ صنعت و تولید دارو را روشن نگه داشت، تولید‌کننده چاره‌ای جز کاهش ظرفیت تولید…
آنتی بیوتیک‌ها و سوسپانسیون‌های خوراکی باید به اندازه نیاز بیمار تجویز شوند اما گاهی می‌بینیم ظرفیت و اندازه شیشه‌های شربت یا بسته‌های قرص بیش از اندازه نیاز بیمار است، به گونه‌ای که معمولاً حجم زیادی از داروهای نسخه شده یا داروهای بدون نسخه پس از بهبودی علائم بیماری دور ریخته می‌شوند.
البته این بار اولی نیست که مشکل کمبود دارو به جان بیماران افتاده است. از دو سال گذشته تاکنون چندین بار زنگ خطر کمبود یا نبود دارو برای برخی از بیماری‌ها به صدا درآمده است. بیماران ام‌اس، بیماران مبتلا به سرطان و دیابتی‌ها که هر چندوقت یک بار برای پیداکردن انسولین باید داروخانه‌های شهر را وجب به وجب گز کنند.
