مدیتیشن راهی کم‌هزینه و بی دردسر است که بیشتر برای کمک به درمان مشکلات سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد، استرس آسیب‌زا و حتی رفع مشکلات تغذیه‌ای به کار گرفته می‌شود. همچنین می‌تواند به مقابله با درد‌های مزمن کمک کند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۰ مطلب
مدیتیشن راهی کم‌هزینه و بی دردسر است که بیشتر برای کمک به درمان مشکلات سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد، استرس آسیب‌زا و حتی رفع مشکلات تغذیه‌ای به کار گرفته می‌شود. همچنین می‌تواند به مقابله با درد‌های مزمن کمک کند.
مدتیشن برای کسانی که دچار این پنج مشکل مزمن هستند نه تنها مفید نیست بلکه می‌تواند به بدتر شدن وضع آنها منجر شود.
به نظر می‌رسد ذهن آگاهی در حال حاضر رایج‌ترین کلمه در دنیای خودسازی است و دلیل خوبی هم دارد. ذهن آگاه بودن می‌تواند به بهبود تمرکز، کاهش استرس و در مجموع بهره وری بیشتر شما کمک کند.
مطالعات نشان می‌دهند که پیاده‌روی ۹۰ دقیقه‌ای در محیطی سرشار از طبیعت و فضای طبیعی می‌تواند تمایل فرد به فکر کردن بیش از اندازه را کاهش دهد.
انجام مدیتیشن در سطح بالا می‌تواند به تقویت قابل توجه عملکرد درونی سیستم ایمنی بدن کمک کند. این یافته به دنبال تجزیه و تحلیل نمونه خونی و فعالیت ژن‌هایی است که قبل و بعد از مدیتیشن از حدود ۱۰۰ مرد و زن به دست آمده است.
امروزه بحث از هر بیماری روحی و جسمی‌ای که به میان بیاید، کسانی پیدا می‌شوند که بگویند مدیتیشن می‌تواند به درمان این بیماری کمک کند. همه‌جا بحث از مدیتیشن و فواید آن را می‌شود دید؛ از مقالات علمی گرفته تا شبکه‌های اجتماعی. خب البته هیچ کس منکر تاثیرگذاری مدیتیشن نیست، اما آیا در زیر رگبار این اطلاعات «مثبت» هیچوقت فکر کرده‌ایم که مدیتیشن می‌تواند تاثیراتی منفی و مضر هم داشته باشد؟
مدیتیشن (درون‌پویی یا مراقبه) به‌طور کلی به فنون و روش‌هایی اطلاق می‌شود که منجر به تسلط انسان بر ذهن خود می‌شود و در سال‌های اخیر به ویژه در میان بانوان محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرده است.
مدیتِیشن یا مراقبه یک هنر واقعی است که به واقع به جسم و روح آرامش می‌بخشد، گرچه اغلب مردم آن را نادیده می‌گیرند. حتی برخی فکر می‌کنند مدیتیشن برای آدم‌های عجیب است و به همین دلیل از آن دوری می‌کنند.
مدیتیشن، درون‌پویی یا مراقبه به تمرین‌های تسلط بر ذهن اشاره دارد. مدیتیشن امروزه از محبوبیت بالایی بین افراد خصوصا زنان برخوردار است. اما ابهاماتی راجع به این مسئله وجود دارد.
با وجود ظرفیت‌ها و منابع بسیاری که ایران در حوزه گردشگری، آن هم از نوع سلامت دارد، اما تورهای این چنینی یا اصلا به آن معنی واقعی اجرا نمی‌شود یا اگر هم اجرا می‌شود، امکانات ضعیفی دارد؛ به طوری که گردشگر ترجیح می‌دهد دور این تورها را خط بکشد، چون جز خستگی جسمی چیزی دیگری برایش باقی نمی‌ماند.