«علی تیرگیر»، مصداق همین تعاریف و نشانه‌هاست؛ معلم جوانی که هر چه داشت و نداشت روی هم گذاشت و حتی ماشین شخصی خود را فروخت و وام گرفت تا برای کودکان روستای محروم «نسه کوه» مدرسه‌ای پر مهر بسازد؛ مدرسه‌ای که کودکان برای رفتن به آن نه مجبور به گذر از راه‌های صعب‌العبور باشند و نه رودخانه‌های خطرناک و پر از جریان پرزور آب، آنها را تهدید کند.
