با استفاده از دادههای تاریخی، به طور حقوقی ثابت میشود که سهم ایران از دریای مازندران پنجاه درصد است. با استفاده از شاهنامه معلوم میشود، نام درست رود مرزی ایران و عراق «اروندرود» است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۴ مطلب
با استفاده از دادههای تاریخی، به طور حقوقی ثابت میشود که سهم ایران از دریای مازندران پنجاه درصد است. با استفاده از شاهنامه معلوم میشود، نام درست رود مرزی ایران و عراق «اروندرود» است.
ریچارد نفیو معتقد است دولت احمدینژاد بهرغم درآمدهای سرشار نفتی، تصمیم به واردات کالاهای تجملی و پایین نگه داشتن تصنعی قیمت ارز گرفته بود، که این دقیقاً به معنای این بود که ایران با خطمشی مورد نظر امریکا حرکت میکرده است.
مدیرمسئول کیهان نوشت: «مروری بر کارنامه سالهای اخیر آقای ظریف در کسوت وزیر خارجه، مسئول تیم ایران در مذاکرات هستهای و اخیراً معاون راهبردی رئیسجمهور، نشان میدهد که لقب معمار تحریمهای آمریکا علیه کشورمان بیشتر و پیشتر از ریچارد نفیو، شایسته جناب ظریف است.»
مهرداد فرهادی، کارشناس روابط بینالملل، درباره درنظر گرفتن فرصت مذاکره از سوی ریچارد نفیو گفت: مقاله ریچارد نفیو نشاندهنده این است که آمریکاییهایی که طرفدار اجرا و ادامه طرح B هستند، دچار تجدیدنظر شدهاند.
یک مقام سابق آمریکایی که از او به عنوان یکی از طراحان اصلی تحریمها علیه ایران یاد میشود در یادداشتی در پایگاه فارنافرز نوشته بهترین راه برای حل و فصل برنامه هستهای ایران دیپلماسی است.
همچنین رابرت مالی روز شنبه در اجلاس «گفتوگوی مدیترانه» در رم ادعا کرد: «دیپلماسی هنوز راهی برای پرداختن به مسائل ایران است؛ اما این کشور در ماه اوت با طرح درخواستهای خارج از موضوع، پیشنهاد احیای توافق هستهای را نپذیرفت.»
نفیو از معماران شبکه تحریمهای آمریکا علیه ایران در دولت اوباما و نویسنده کتاب «هنر تحریمها؛ نگاهی از درون میدان» است.
لارنس نورمن به نقل از برخی منابع آمریکا در والاستریت ژورنال نوشته است از جمله موضوعاتی که باعث اختلاف در تیم مذاکراتی آمریکا شده، این است که تحریمهای موجود را تا چه حد محکم اجرا کنند و اینکه مذاکرات را باتوجه به آنکه تهران آن را طولانی میکند.
خبر برکناری ریچارد نفیو روز گذشته در حالی در رسانهها پیچید که خبرهای دیگری نشان میدهد فشارها برای تغییر مالی هم رو به افزایش است.
یک شبکه آمریکایی مدعی شد، یکی از اعضای کلیدی تیم مذاکرهکننده آمریکا در وین به دلیل اختلاف بر سر مسیر گفتگوها این مذاکرات را ترک میکند.