«اگر به فکر ارتقای استان خود هستیم باید دست در دست بدهیم و اختلافات را کنار بگذاریم همه کمک کنیم که سرمایهگذار در یک محیطی آرام، امن و با پشتوانه حضور پیدا کند و سرمایهگذاری کند تا تولید داخلی افزایش پیدا کند و در کنار آن فرصتهای اشتغال نیز بیشتر شده و به اوج خود برسد.»
مسعود پزشکیان با اشاره به اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی، گفت: الان دیگر نمیتوانیم بگوییم باید عدالت و انصاف وجود داشته باشد و باید به محرومین رسیدگی شده و مشکلات معیشتی حل شود، بلکه باید کاری کنیم عدالت و انصاف در جامعه پیاده شده، به محرومین رسیدگی و مشکلات معیشتی حل شود. بیان حرف خوب بدون عمل را دیگر کسی از ما قبول نمیکند.
صادق زیباکلام میگوید که وفاق ملی در دولت پزشکیان شده بذل و بخشش پست به جبهه پایداری و کسانی که مملکت را به این روز انداختند. وی افزود: وفاق ملی نمیتواند وجود داشته باشد مگر میشود در یک جامعه من با سعید جلیلی، رسایی و نبویان وفاق داشته باشم؟
«بر اساس گزارش شفافیت بینالملل در سال۲۰۲۴، ایران در شاخص ادراک فساد رتبه ۱۴۷ از ۱۸۰ را دارد که نشاندهنده نفوذ عمیق فساد در لایههای مختلف کشور است. در چنین بستری، وفاق به معنای اقناع و گفتوگو زمانی معنا مییابد که همه بازیگران به آن تن دهند؛ اما وقتی نهادهای ذینفوذ تمایل چندانی به گفتوگو ندارند و ظاهراً ضرورتی هم برای آن احساس نمیکنند؛ این تئوری به دیوار سخت واقعیت برخورد میکند. در حقیقت، فقدان یک تئوری منسجم حکمرانی پشت این وفاق -که حدود و ثغور آن را مشخص کند- آن را به شعاری زیبا،…
ساسان کریمی با تأکید بر اینکه «ظریف باید از مدار خارج میشد تا ضعفهای دیگران دیده نشود»، گفت: «ایشان استعفا ندادند، بلکه از کار کنار گذاشته شدند. این دو مفهوم خیلی متفاوت است. حال کسانی که میخواهند تقصیرات خود را بپوشانند یا افرادی که از همه گرایشها به غایت میترسند در تلاشند که برچسبهایی مانند دادن استعفا و... به ایشان بزنند. از سوی دیگر یکصدم این فشارهای داخل و خارج و برچسبهایی که ظریف متحمل میشود، باعث حذف شدن یا انصراف دادن هر کس دیگری در ایران میشود. میخواهند با این برچسبها و…
در شرایط کنونی ایران، گفتمان وفاق ملی به عنوان یک ضرورت اجتنابناپذیر در راستای حل مشکلات معیشتی و اجتماعی مطرح است. در این راستا، نقش دولت و نهادهای حاکمیتی در ایجاد همدلی و همکاری با مردم و نمایندگان مجلس، به عنوان محور اصلی این گفتمان، باید مورد توجه قرار گیرد.
تمام وزرای پیشنهادی پزشکیان با رأیی که به وفاق دولت و مجلس تعبیر شد، راهی پاستور شدند؛ وفاقی که حالا بسیاری آن را با استیضاح بیهنگام وزیر یکی از کلیدیترین وزارتخانهها شکستخورده میدانند.
«هنگامی که وفاق درون ساختار ایجاد نشود، وفاق با مردم و جهان بلاموضوع است؛ چون ساختار منسجمی وجود ندارد که بخواهد چنین ایدهای را پیش ببرد و آنقدر درگیر مسائل داخلی خود هستند که امکان پرداختن به موضوعات فراتر از آن را نخواهند داشت. مهمتر اینکه در چنین وضعی نیروهای متضاد درون ساختار بیش از هر چیز درصدد خنثی کردن نیروهای مقابل خود هستند و اصولاً هیچ کاری پیش نخواهد رفت؛ بنابراین، تا اطلاع ثانوی شعار وفاق به بایگانی سپرده میشود، چرا که وفاق جاده یکطرفهای نیست که آقای پزشکیان آن را طی کند و…
یک نماینده پیشین مجلس با اشاره به استیضاح وزیر اقتصاد گفت: «طیفی هم در مجلس و هم در خارج از آن هستند که از سیاست وفاق و از اینکه بخشی از اصولگراها با دولت فعلی همکاری کنند، ناراضی هستند و به هر شیوهای میخواهند این گسل و شکاف جناحی را فعال کنند تا بتوانند دولت را تضعیف و زمینگیر کنند و بعد هم رئیسجمهور را به اصطلاح در عرصه سیاسی حذف کنند.»