گواتمالا کشوری در دل یک طبیعت بکر و پرخطر است و محمود احمدی نژاد به کشوری سفر کرده که ریسک مرگ در آن بر اثر شکار توسط جانوران وحشی کم نیست. وزارت محیط زیست و منابع طبیعی گواتمالا، تصاویری از آنچه در گواتمالا انتظار احمدی نژاد را میکشد، منتشر کرده که میبینید.
«ایدئولوژی سیاسی نفرت»، به دلیل بازی با روان مردمان، غیرسیاسیترین و تودهایترین لایههای جوانان را دچار نفرت سیاسی میکند. طرد و حذف افرادی نظیر علی دایی و عادل فردوسیپور همین کارکرد را دارد. در انتخابات سال ۸۴، این نوع ایدئولوژی سبب برآمدن آقای احمدینژاد شد. در دولت او بخش زیادی از «نفرت» با حضور در قدرت به تدریج استحاله شد.
اکبر اعلمی، نماینده اسبق مجلس گفت: احمدینژاد تهدید کرده است اسنادی دارد که اگر بلایی سرش بیاید آنها منتشر میشوند؛ دلیل عدم برخورد نظام با احمدینژاد اسناد محرمانه وی است.
محمد مهاجری نوشت: سال ۸۸ برای بسیاری از نخبگان حتی در جریان اصولگرا مشهود بود که دولت احمدینژاد دچار سوءتدبیر و ضعف عملکرد است و با وجود پولپاشیهایی که انجام داده ممکن است، سقوط کند. این تحلیل البته در رسانهها فرصت بازتاب پیدا نکرد، اما در محافل مطرح میشد.
امیریفر که پیش از این نزدیکترین روحانی به احمدینژاد محسوب میشد گفت: برنامه احمدی نژاد برای انتخابات مجلس و ریاستجمهوری است و انتخابات مجلس را مقدمهی انتخابات ریاستجمهوری میدانند. احمدینژاد ممکن است لیستی را برای انتخابات مجلس اعلام کند و البته تلاشش هم برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود.
مشایی مشکلش این بود که فکر میکرد به اندازه کافی شعار داده است درحالیکه نمیدانست در یک جمع شعارمحور هیچوقت تاریخ شعار به پایان نمیرسد. شما تا جایی که جان در بدن دارید باید شعار بدهید. وقتی شما از شعار دادن دست بکشید به این معناست که خسته شدهاید و هواهای دیگری به سرتان زده است.
بنابراین نباید سکوت احمدینژادیها را ساده تعبیر کرد. برخی هدف او را فضاسازی برای راه یافتن یارانش به مجلس دوازدهم میدانند بنابراین به نحوی رفتار میکند که حاشیهای برای آنها ایجاد نشود.
۱۲ آذر ۸۷ به ابتکار علی لاریجانی همایش کمنظیری برگزار شد که در آن تمامی رؤسای مجلس پس از انقلاب و نمایندگان مجلس ادوار گوناگون از نهضت آزادی تا مؤتلفه و جامعه روحانیت حضور داشتند. هاشمیرفسنجانی، ناطق نوری، کروبی، خاتمی، عزتالله سحابی، مهدویکنی، جنتی، امامیکاشانی، محمدیگلپایگانی و حدادعادل در این مراسم حضور داشتند و غایب بزرگ این همایش محمود احمدینژاد بود. جلسهای که مشابه آن کمتر برگزار شد و حتی تلاشهای بعدی لاریجانی هم در این بین برای برپایی دوباره آن بینتیجه ماند.