«برخی شب‌ها از خواب می‌پرم و مدام صورت شیوا جلوی نظرم است. مسئولان هیچ کاری برای ما نکردند. ما حتی نفهمیدیم که چرا اتوبوس واژگون شد. راننده مقصر بود، مواد مصرف کرده بود یا مشکل جای دیگری بوده، هیچ‌کس به ما چیزی نمی‌گوید، ماهی یکبار پیگیر پرونده می‌شوم، هربار به ما یک حرف جدید می‌زنند، الان می‌گویند پرونده به تهران رفته و باید صبر کنیم. تا کی را نمی‌دانم...؟»
