در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۸۰۰ مطلب
مذاکره تاثیر دارد، اما اصل نیست، مقوله اصلی اقتصادی است. قطعا آمدن بایدن خود به خود امید به گشایش را در میان مردم زنده کرده است. مردمی که از همه چیز مایوس بودند؛ از ترامپ و برجام مایوس بودند با آمدن بایدن احساس می‌کنند ریشه مشکلات‌شان که رئیس جمهور آمریکا بوده برطرف شده است. بایدن حتی اگر نخواهد کاری بکند همین که مانند ترامپ نیست کافی است. آمدن بایدن، امنیت خاطر روانی مردم را بالا برده و مردم امیدوار شدند. علت اینکه نمی‌خواستند در انتخابات شرکت کنند یاس آن‌ها بود. حالا که امید دارند در…
اشکال کار در این است که همیشه می‌خواسته‌ایم دهان مردم را شیرین کنیم و البته در ابتدا کلمات شیرین را حسب آنکه متکلم و سخنران و کلام‌شناس هستیم، به مردم گفته‌ایم و سپس آنچه را بوده، تقسیم کرده‌ایم، اما دریغ از بهبود حال ایران و این چیزی نیست که بایدن و اوباما و اذناب آنان به ما بدهند.
کروبی به یاد می‌آورد که در سال ۱۳۸۸ هم موضع اصلاحات مشارکت در انتخابات بود تا فردی، چون محمود احمدی‌نژاد رای نیاورد و کشور را به بحران نکشاند. به همین علت هم همچنان از رای به حسن روحانی در سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ دفاع می‌کند و معتقد است در سال ۱۴۰۰ هم باید کاری کرد که یک احمدی‌نژاد دیگر ظهور نکند.
با تغییر گفتمان انتخابات از اقتصاد به دیپلماسی دوباره نام چهره‌های مهم این عرصه در ایران به میان آمده است. یکی محمد‌جواد ظریف مرد شماره یک دیپلماسی در دولت حسن روحانی است که سابقه به دست آوردن برجام را در کارنامه خود دارد، دیگری سعید جلیلی چهره دیپلماتیک مخالفان دولت و البته نفر سوم، یعنی علی لاریجانی به عنوان نماینده جریان میانه‌رو و شاید حتی طیفی از اصلاح‌طلبان؛ بوده است.
اگر دولت روحانی این‌چنین بی‌حفاظ و بی سپر در برابر مخالفان مانده از آن روست که با «مردمی عاریه‌ای» روی کار آمده است؛ مردمی عاریه‌ای ساخته‌وپرداخته اصلاح‌طلبان و دیگر جناح‌های غیررسمی داخل کشور. مردم عاریه‌ای به‌هیچ‌رو به کار هیچ‌کس نمی‌آید. دولت روحانی این فرضیه را اثبات کرد که اگر دولتی باید، مردمی هم باید، و دل بستن به مردم و حامیانِ عاریه‌ای عاقبتی ندارد.
اصلاح‌طلبان در مقطع کنونی از یک سو با بحران سرمایه اجتماعی روبه‌رو هستند و از سوی دیگر با مانع بررسی صلاحیت‌ها از سوی شورای نگهبان مواجه‌اند و معلوم نیست حتی در صورت تأکید سیدمحمد خاتمی بر مشارکت حداکثری مردم مانند سال‌های ۹۲، ۹۴ و ۹۶ پای صندوق انتخابات حاضر شوند یا خیر؟
اصلاح‌طلبان هنوز با پله نهایی که «تدوین مانیفست» و رسیدن به متنی به این عنوان باشد، فاصله دارند. فاصله‌ای که البته گفته می‌شود اعضای کمیته سیاسی شورای هماهنگی برای از میان برداشتن آن و رسیدن به مقصود مطلوب اصلاح‌طلبان در تلاشند و این جریان سیاسی حالا شاید پس از دو دهه فعالیت، بالاخره می‌تواند به تعریف و راهبردی مشخص از آنچه «اصلاحات» و «اصلاح‌طلبی» می‌خوانند، دست پیدا کند.
هاشمی طباء در رابطه با صحبت‌های محسن رضایی مبنی بر اینکه درآمد سالانه را به ۵۰ هزار دلار در سال می‌رسانیم، گفت: چگونه می‌توانیم درآمد سرانه را ۵۰ هزار دلار کنیم؛ اگر شدنی است راهکار بدهند، باید خط مشی و برنامه ریزی داشت. جالب است که به دلار هم می‌گویند یعنی همه دنبال دلار هستند و چشمشان به آمریکا است. به ریال بگویید چرا به دلار مطرح می‌کنید.
اصلاح‌طلبان زیادی بودند که به‌خاطر تن ندادن به خواست اقلیت دلواپس و خودداری از سکوت تحمیلی در سیبل هجمه‌ها و اتهام‌زنی‌ها و... قرار گرفتند تا جایی که از عرصه خدمت محروم شدند، اما اینان هم مانند فردوسی‌پور راضی به ترک وطن نشدند.
محمدعلی ابطحی با کنایه به نظرسنجی‌ها در انتخابات ۸۴ در توئیتی نوشت احتمالا همان تیم نظرسنجی رفته بودند آمریکا.
