«همه تفکرات در آن نمازها حضور داشتند؛ اما ظهور و بروزی نداشتند. مثلا خاطرم هست که برخی از تودهایها به نماز جمعه میآمدند و وقتی به آنها میگفتیم شما که اعتقادی ندارید، چرا شرکت میکنید، میگفتند، چون تجمعی است و میتوان پشت آیتالله طالقانی جمع شد، ما میآییم».
وی با بیان اینکه نامگذاری برخی از خیابانها در تهران حتی قبل از انقلاب با نظر مردم در میتنگها و رفراندامهای عمومی انجام شد، اضافه کرد: از جمله نامهایی که در آن زمان از سوی مردم تغییر کرد و نیازی به دخالت نهادهای قانونگذار نبود، میدان ژاله بود که به دلیل وقایع خون بار ۱۷ شهریور به «میدان شهدا» تغییر یافت و خیابان منتهی به شهدا نیز با عنوان «مجاهدین» نام گذاری شد. همچنین، در اولین روزهای حرکت مردمی نیز نام خیابان «کوروش کبیر» به «دکتر شریعتی» تغییر کرد.
طی سالهای اخیر بعد از برگزاری مراسم 22بهمن و انتشار گزارشهای تصویری از این مراسم به وضوح نشان میدهد که تغییر و تحول بزرگی در انتخاب نمادها و شیوه برگزاری مراسم ایجاد شده است و دیگر خبری از پوسترهای آیتالله طالقانی،بهشتی،مصدقی، شریعتی و امثال اینها نیست و ستاد برگزاری سعی دارد با استفاده از گریمهای مختلف نمادهای جدیدی خلق کند
یک گزارشی به سپاه آمده بود که مجتبی طالقانی در نمایندگی فلسطین یک ملاقاتهایی دارد. آقای غرضی و چند نفر دیگر که مجتبی طالقانی را عنصر مطلوبی نمیدیدند به آنجا میروند و حکم آن را آقای غرضی میدهد که مجتبی بازداشت شود. آنجا ایشان را با خانمش بازداشت میکنند. عصر آن روز آقای یزدی با من تماس گرفت و گفت مجتبی طالقانی توسط سپاه دستگیر شد، قضیه چیست؟ گفتم این پرونده خوبی در خارج کشور ندارد و متهم در قتل برخی بوده است. آقای یزدی گفت این قضیه را جمع کن و نگذار کش پیدا کند.
زمانی که به لیست ساکنان زندان اوین نگاه می اندازیم از مسعود رجوی و سعید امامی در آن حضور دارند تا آیت الله طالقانی و آیت الله هاشمی رفسنجانی و آیت الله منتظری. از هوشنگ ابتهاج و خسروگلسرخی گرفته تا محمد مایلی کهن و سوشا مکانی آنجا ساکن بودند.