در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۹ مطلب
«همه چیز به پیشنهادات طرفین، نقش اسرائیل، نقش آژانس و موارد متعدد دیگر مرتبط است و عوامل زیادی در مذاکرات نقش دارند و نمی توان بدون در نظر گرفتن این عوامل گفت نتیجه چه می شود. من همچنان معتقدم احتمال توافق از عدم توافق بیشتر است اما این به معنای این که حتما توافق می شود، نیست.»
«این مسأله که الان مطرح شده، موضوع جدیدی نیست. در سال ۲۰۰۵ نیز در زمان دولت جورج بوش پسر و با حضور البرادعی در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی این بحث مطرح بود. ایده این بود که کشور‌ها به جای ایجاد چرخه سوخت و غنی‌سازی در داخل خاک خود، که امکان استفاده دوگانه (صلح‌آمیز و نظامی) دارد، اورانیوم غنی‌شده را از یک بازار آزاد بین‌المللی خریداری کنند. اما این طرح از همان زمان مشکلات متعددی داشت. »
رحمان قهرمان پور، تحلیلگر مسائل بین المللی درباره انگیزه‌های کلان آمریکا برای توافق با ایران می‌گوید.
قهرمان‌پور، تحلیلگر سیاست خارجی می‌گوید: اگر توافق بشود، اینکه توافق پیش‌رو به معنای حل مشکلات دو کشور خواهد بود، بستگی به ماهیت و دامنه توافق دارد. اگر توافق در موضوعات محدود باشد به معنای حل اختلاف خواهد بود و دو طرف دنبال مدیریت تنش می‌روند.
اگر قرار باشد ایران دستاورد‌های هسته‌ای را که پس از لغو برجام به دست آورده کنار بگذارد باید امتیازاتی ویژه دریافت کند. آمریکا هم به دنبال کسب امتیازاتی خواهد بود. پس مذاکرات با این هدف انجام می‌شود که طرفین احساس کنند بیشترین امتیازات را می‌گیرند و کمترین امتیازات را می‌دهند. در این شرایط است که توافق شکل می‌گیرد. ما اکنون از نقطه تعادل دور هستیم. باید دید ایران به سمت تعادل می‌رود یا آمریکا و یا میانجی‌ها برای رسیدن به تعادل طرفین کمک می‌کنند.
کارشناس ارشد مسائل هسته‌ای در گفت‌وگو با «فرارو» بر این باور است که اساسا اختلافات میان ایران و آژانس چندان جدی نبوده و می‌تواند ظرف دو هفته، با آمدن بازرسان آژانس به ایران و گرفتن پاسخ پیرامون سایت‌های مورد درخواست، به سرعت حل‌وفصل شود. اما همچنان باید توجه داشت که خوانش‌های طرفین از اختلافات پادمانی، تعیین کننده نهایی خواهد بود
اتفاقات مثبت اخیر صرفا امید‌ها را نسبت به امکان توافق بیشتر کرده و نمی‌توان گفت رسیدن به توافق قطعی است. واقعیت امر آن است که اختلافات دو طرف به حدی زیاد و عمیق است که هر نوع خوش‌بینی درباره قطعی بودن توافق را با تردیدهای جدی مواجه می‌کند. البته خیلی‌ها دوست دارند جواب تحلیلگران آری یا خیر باشد.
فوکویاما معتقد است که بین پدیده ترامپیسم با برگزیت یعنی طرح خروج انگلیس از اروپا رابطه وجود دارد. ارتباط این دو آن است که هر دو نشان‌دهنده ضعف لیبرال دموکراسی در کم‌بها دادن به همان ارزش‌های فردگرایانه است. اما معتقد است که حفظ این ارزش‌های فردگرایانه مستلزم این است که دولت بتواند این نابرابری را کاهش دهد و این طبقات پایینی که به راست‌افراطی پیوسته‌اند، دوباره احساس کنند که می‌توانند ذیل ارزش‌های لیبرال جمع شوند. اتفاقا از همین زاویه از چپ‌ها انتقاد می‌کند و معتقد است که چپ‌ها و سوسیالیست‌ها…
