در مستندی جدید با عنوان ۷۸/۵۲ که درباره همان صحنه ساخته شده است، پیتر باگدانوویچ به یاد می‌آورد که هنگامی که فیلم روانی برای نخستین بار در نیویورک به نمایش درآمد، فریاد تماشاگران سالن سینما را پر کرده بود و قطع نمی‌شد. اما هیچکاک خیال داشت که چند سال بعد فیلمی ترسناک‌تر و غافلگیرکننده‌تر بسازد که قرار بود نامش کالیدوسکوپ باشد.
