در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲ مطلب
عبدالکریم سروش می گوید«اشرار جنایتکار امروز کمر به حذف ایران بسته‌اند اما می‌بینیم گروهی مزدورصفت که به ظاهر ایرانی‌اند اما در باطن اسراییلی‌اند و بیگانه‌پرست شده‌اند.شرم بر کسانی باد که این روزها به عنوان ایرانی از تجاوز و تهاجم به وطن ابراز خوشحالی و شادمانی می‌کنند.»
عبدالکریم سروش، کارشناس و تحلیل‌گر از افرادی که به بر طبل جنگ می‌کوبند و خواستار حمله به ایران هستند، انتقاد کرد و گفت: «ما برای کشورمان هم دلهره و هم آرزو‌های نیک داریم. می‌بینید که چگونه در شیپور جنگ می‌دمند و بر طبل جنگ می‌کوبند، برخی از هموطنان خیانت‌پیشه ما هم شادی و سرور می‌کنند. اگر بشود، حتی دست و پای بیگانه را می‌بوسند که به کشور ما بتازد.» مشروح صحبت‌های او را در این ویدئو ببینید.
زیدآبادی در یادداشتی نوشت: واقعیت این است که پیامبر اسلام دو شأن متفاوت داشته است. او از یک طرف، به‌عنوان پیامبر مبدع مفهومی از عدالت برای بشریت بوده و از طرف دیگر به‌عنوان یک رهبر سیاسی، در جهت تحقق آن مفهوم در مناسبات خاص قبیلگی زمان خود تلاش کرده است.
این ادب و ادبیات سروش، که دامن همه را هم می‌گیرد، از رضا داوری تا گلیشفته فراهانی، ظاهرا علتی جز این ندارد که دکتر از پس خودش برنمی‌آید! مولانا هم گفته اگر خار‌های وجودت را در جوانی ریشه‌کن نکنی، در پیری بعید است از پس کندن آن‌ها برآیی؛ و جالب است که دکتر سروش سال‌هاست مولانا درس می‌دهد، اما گوشش به پند مراد خودش هم پنبه بوده.
فصیحی پس از این لحظه تاریخی، درحالی که اشک می‌ریخت این قهرمانی را به مردم ایران تقدیم کرد و از عبارات «برای مردم ایران» و «برای شادی مردم ایران» استفاده کرد. دختر باد لقبی است که فرزانه فصیحی در ورزش ایران به خود اختصاص داده است. فرزانه زمانی که قرار بود روی سکوی قهرمانی برود تا مدال طلایش را دریافت کند، بازهم پرچم ایران را همراه نداشت. او زمانی که روی سکو قرار گرفت، سرش را پایین انداخت، سرود ایران را نخواند و اشک امانش نداد
عبدالکریم سروش گفت: جلسه‌ای بود و چند نفر شرکت کرده بودند که تقریباً بساط رهبری برای ایران پهن کردند و به‌گمان اینکه نامی در رسانه‌ها دارند، فکر کردند که در دل‌ها هم جایی دارند. یکی از آن‌ها که تا امتحان نداد و سر تا پا برهنه نشد او را به درون خانواده هنری نپذیرفتند، چندتایی از آن‌ها که هم اصلاً از عالم سیاست خبری ندارند.
شنیده شده علیرضا ارادتی، داماد دکتر عبدالکریم سروش روز پنج شنبه هجدهم آذماه در محل کارش بازداشت شد
به گفتۀ آقایان سروش و ضیائی، امام حسین در مکه امنیت نداشت و به این دلیل برای تأمین جانش و برای امنیت مجبور شد از مکه بیرون برود و، چون نامه‌هایی از کوفیان به او رسیده بود، به طرف کوفه رفت تا در آنجا جای امنی پیدا کند.
می‌گویند طیف رنگارنگی از چهره‌های سیاسی- فرهنگی، چون جلال آل‌احمد، سیدحسین نصر، داریوش شایگان، رضا داوری‌اردکانی، داریوش آشوری، احسان نراقی، حمید عنایت، امیرحسین جهانبگلو، محمد مددپور، محمد رجبی، عباس معارف، علی معلم‌دامغانی و مرتضی آوینی با شدت و ضعفی متفاوت در دوره‌هایی از فردید متأثر بوده‌اند. هرچند برخی از آنان مانند شایگان و آشوری و نراقی و عنایت بعدا به منتقدان و مخالفان جدی او تبدیل شدند.
من جزو طرفداران دکتر سروش نیستم هیچ‌وقت هم با او همدل و هم‌سخن نبوده‌ام. اما این دلیل نمی‌شود که منکر فضیلت و شجاعت و دلیری او شوم یا ارزش و اهمیت پروژه فکری‌اش را انکار کنم. یکی از فضیلت‌های او همین است که از رأی و نظرش برنمی‌گردد و در برابر سمبه پرزور مخالفان مقتدرش عقب نمی‌نشیند.
