مگر آلمان‌ها نبودند که پس از جنگ دوم جهانی، وقتی همه کشورشان با خاک یکسان شده بود، حاضر نشدند از بیگانه گندم بخرند و قوت لایموت شان، با دستان کسی غیر از آلمانی تولید شده باشد؟ آن‌ها عهد بستند تا زمانی که گندمِ آلمانی درو نشده، در حیاط خانه شان سیب زمینی می‌کارند و می‌خورند، اما ننگ نان خارجی را به خویش نمی‌خرند!
