در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵ مطلب
چیزی که در برخی مقاله‌های یاد شده مشترک بود، اشاره به «آینده روشن» و «آینده بهتر» برای هنگ کنگ بود که در صورت توقف تظاهرات در هنگ کنگ اتفاق می‌افتد. جالب اینجاست، عبارت یکسان در مقالات رسانه‌های چک، استونی، لتونی، مقدونیه، لهستان و اسلووکی به چشم می‌خورد که یک تلاش هماهنگ و منطقه‌ای برای ترویج روایت مورد علاقه گفتمان حزب کمونیست چین است.
مقام‌های دولتی در پاریس، هنگ کنگ، و سانتیاگو، به دلیل از دست دادن ارتباط خود با آرا و احساسات عمومی، نتوانستند پیش بینی کنند که انجام یک اقدام سیاسیِ به ظاهر ساده (نظیرِ افزایش مالیات سوختی، ارائه لایحه استرداد، و افزایش قیمت بلیط مترو)، جرقه یک انفجار بزرگ اجتماعی را خواهد زد.
لازم به ذکر است که هنگ کنگ در ماه‌های اخیر شاهد ناآرامی‌ها و اعتراضاتی بوده است. معترضان علیه لایحه‌ای که استرداد مظنونان به سرزمین اصلی چین را پیشنهاد می‌کند، تظاهرات کرده‌اند.
خورشچفا تصریح کرد: «همانند روسیه، نخبگان چین هم بدون شک متوجه شده‌اند که شی کشور را به یک انزوای بین المللی دچار کرده است. جهان خارجی ممکن است گمان کند که مقامات بلندپایه چین، مانند کرملین نسبت به پوتین، تابع شی هستند. اما بسیاری درباره پولیتبورو و نیکیتا خورشچف شوروی در سال ۱۹۶۴ هم همین فکر را می‌کردند. خورشچوف پیش از پایان این سال عزل شد.»
امروز که چین و آمریکا درگیر یک جنگ تجاری کم سابقه شده‌اند، بحران هنگ کنگ به فرصتی برای برای غرب جهت مشروعیت‌زدایی از نظام سیاسی چین تبدیل شده است. به رغم توسعه شگفت‌انگیز اقتصادی، چین همواره از سوی برخی محافل غربی به استبداد و سرکوب سیاسی متهم شده است. اتهامی که پس از ماجرای اعتراضات میدان «تیان آن من» در سال ۱۹۸۹ پر رنگ شد و با اعتراضات اخیر هنگ کنگ پررنگ‌تر شده است.
