احمدرضا درویش گفت: هر که آمد عمارتی نو ساخت رفت و منزل به دیگری پرداخت. این بیت حال کلی میراث فرهنگی ما است و روزی، امروز ما را در منظومه میراث فرهنگی بررسی و قضاوت خواهند شد؛ بنابراین ما هم جزیی از همین میراث هستیم.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۱۰ مطلب
احمدرضا درویش گفت: هر که آمد عمارتی نو ساخت رفت و منزل به دیگری پرداخت. این بیت حال کلی میراث فرهنگی ما است و روزی، امروز ما را در منظومه میراث فرهنگی بررسی و قضاوت خواهند شد؛ بنابراین ما هم جزیی از همین میراث هستیم.
سینمای ایران به اندازه کافی بازیگر توانا و خلاق ندارد که از پس نقش‌ها مختلف برآیند.
می‌گویند تراژدی که از حد بگذرد، کمدی می‌شود. حالا نه تراژدی، نه کمدی به‌مثابه یک مؤلفه ژانری در فیلم‌ها که به‌عنوان دو روی یک سکه، وضعیت سینمایی ما را روایت می‌کند، چنانکه هرازگاهی شاهد اظهارنظری از مسئولان سینمایی و غیرسینمایی درباره سینما هستیم که از فرط تراژیک‌بودن، کمدی می‌شود یا بالعکس.
فروش بالا و تماشاگران مشتاق فیلم‌های کمدی و طنز باعث شده که خیلی از فیلمسازان هم سراغ تولید این نوع فیلم‌ها بروند؛ فیلمسازانی که می‌دانند کار در حوزه اجتماعی هم سخت‌تر شده و هم نمی‌توانند با توجه به شرایط امروز جامعه در گیشه موفق باشند به سینمای کمدی گرایش پیدا کرده‌اند.
این کارگردان سینما عنوان کرد: من هیچ مخالفتی ندارم که یک فیلم مفرح ساخته و دیده شود، چون خودم هم دوست دارم گاهی یک فیلم کمدی ببینم تا به مغزم استراحت بدهم، اما اگر قرار باشد سینمای ایران تنها چنین تولیداتی داشته باشد و جای تفکر و اندیشه خالی باشد، به سمت نابودی خواهد رفت و جز پوسته‌ای از آن، چیزی باقی نمی‌ماند. با توجه به تجربه میدانی و عملی که دارم احساسم این است که چه فیلمسازان جوان و چه تازه‌کار‌ها به این کاتارسیس اصلاً توجه ندارند، چون قبل از مخاطب خود هنرمند است که دچار کشف و شهود می‌شود.
سعید عقیقی پژوهشگر سینما می‌گوید: سینمای ایران نسبت به ۲۵ سال اخیر، حجم زیاد و عمق کمی دارد. اما تقریباً می‌توان گفت سیستم فیلمسازی در ایران پیشرفت چندانی نکرده است. مثلاً از زمان فیلم «افسونگر» در اوایل دهه ۳۰ تا الان، فیلمنامه‌نویسی تغییر شگفت‌انگیزی نکرده است. شما به تک‌ستاره‌ها نگاه نکنید، به میانگین کیفی جریان عمومی سینما نگاه کنید. یکسری الگو‌های کلیشه‌ای به شکل چرخه‌وار تکرار شده است.
همزمان با اکران خصوصی فیلم «حدود هشت صبح» به کارگردانی منوچهر هادی، بازیگران و عوامل این فیلم در سینما فرهنگ حضور یافته و سوژه عکاسان شدند.
یک سینماگر گفت: بعد از پیروزی انقلاب، سینما‌ها از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا تابستان ۱۳۵۸ تعطیل شدند. در تابستان هم فیلم‌های قبل از انقلاب مانند «گزارش» کیارستمی و «از نفس افتاده» را پخش می‌کردند. فیلم‌های بروسلی هم اکران می‌شد و می‌توان گفت سینما به مقدار زیادی آزاد بود.
با وجود اکران چند فیلم جدید، بیشترین سهم در افزایش فروش سینما‌ها همچنان در اختیار فیلم‌های کمدی است.
به آثار کیارستمی علاقه دارم. آدم جنبه‌ها و گرایش‌های متفاوتی دارد که برخی را آگاهانه و برخی را ناخودآگاه بروز می‌دهد. من ابهام‌ها و ناتمام ماندن‌ها و برخی ناگفتن‌ها در آثار کیارستمی را بسیار دوست دارم.