در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱ مطلب
طرح مناره پیشنهاد می‌دهد که کشورهای منطقه، از جمله ایران، بتوانند برنامه‌های هسته‌ای غیرنظامی خود را توسعه دهند، اما این توسعه تحت نظارت دقیق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) و در چارچوبی منطقه‌ای انجام شود. ظریف تأکید دارد که این طرح می‌تواند مذاکرات هسته‌ای ایران با غرب را از تمرکز صرف بر برنامه هسته‌ای ایران به گفت‌وگویی گسترده‌تر درباره همکاری‌های منطقه‌ای تغییر دهد.
«شاید ارائه این طرح بیشتر مصرف توییتری و مجازی داشته باشد، اما آنچه مسلم است اینکه ما غنی‌سازی اورانیوم را در داخل ایران ادامه خواهیم داد البته از کنسرسیوم و برنامه‌های مشترک استقبال می‌کنیم، اما این جدای غنی‌سازی در داخل کشور است و این چرخه در داخل نباید متوقف شود.»
منار جام، میراثی از دوران غوریان که در سال ۱۱۹۰ یا ۱۱۹۴ میلادی بنا شده و با ارتفاع ۶۵ متر در دره‌ای صعب‌العبور در افغانستان قد برافراشته، به عنوان یک اثر ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو، پس از گذشت ۸۳۰ تا ۸۳۵ سال همچنان شکوه خود را حفظ کرده است.
سازه اذان‌گو، با ترکیب رنگی بدنه طوسی و مناره‌های آبی فیروزه‌ای و طلایی برای بعضی عابران آنقدر جذاب و جالب‌توجه است که دوربین تلفن همراهشان را روشن می‌کنند تا از آن فیلم بگیرند. در میان همهمه و شلوغی همیشگی این تقاطع پرتردد، سازه فلزی اذان‌گو با معماری ویژه و خلاقیت در طراحی، به المانی دوست‌داشتنی در بافت قدیمی پایتخت تبدیل شده است.
۱۱۰ سازه مناره‌ای تا پایان خرداد ماه سال آینده در نقاط مختلف تهران نصب خواهد شد.
خبرگزاری آناتولی ترکیه با انتشار تصاویری از مسجد شیخ لطف الله اصفهان نوشت: این مسجد که در میدان نقش جهان، یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های جهان در اصفهان پایتخت دولت‌های سلجوقی و صفوی ایران قرار دارد، یکی از شاهکار‌های منعکس‌کننده معماری دوره اسلامی در کشور به‌شمار می‌رود. وجه تمایز آن با سایر مساجد این است که بدون مناره و صحن ساخته شده است. این مسجد که در اصل برای اقامه نماز خصوصی خاندان سلطنتی طراحی شده و به عنوان محل اجتماع جماعت در نظر گرفته نشده است، نمونه جالبی از میراث تاریخی هنری و معماری…
با حضور نخست وزیر عراق مراسم رونمایی از مناره دوم حرم امام اول شیعیان برگزار شد.
تعداد انگشت‌شمار مناره‌های باقی مانده در شهر مناره‌ها؛ بی دفاع مانده‌اند بین فرونشست زمین در اصفهان که این روز‌ها آثار تاریخی زیادی را تهدید می‌کند و حرکت ماشین‌هایی که گاهی برای عبور جسم آهنی و سنگین‌شان با بدنه مناره‌های بی‌حصار در وسط بافت‌های تاریخی شهر برخورد می‌کند. مناره‌های «ساربان»، «باباسوخته»، «چهل‌دختران»، «علی» یا «منارجنبان»، از جملۀ این بنا‌های محکم و ایستاده در طول بیش از هزار سال قبل تا امروز هستند که سال‌هاست چوب بی‌توجهی متولیان میراثی را می‌خورند و دم بر نمی‌آورند.
روزهای یکشنبه در مقابل مسجد و مناره آن صف های طولانی تشکیل می شود و افراد به ترتیب با استفاده از راه پله داخل مناره به بالای آن می روند و ارتباط خود را با تلفن برقرار می کنند.
باوجود گذشت سالهای زیاد این مناره کماکان پابرجاست و به یکی از جاذبه‌های گردشگری منطقه نیز تبدیل شده است.
