در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۶ مطلب
ملازهی با بیان اینکه تلقی برخی از مقامات ایران این است که پیمان شانگهای، ناتوی شرقی است، اظهار داشت: این یک اشتباه بسیار فاحش است که برخی‌ها در مورد این پیمان منطقه‌ای دارد، سازمان شانگهای ماهیت اقتصادی، سیاسی و امنیتی دارد در حالی که ناتو یک پیمان کاملا امنیتی است و کشور‌های عضو کاملا به آن پایبند هستند در حالی که در پیمان شانگهای دو کشور هند و پاکستان سال‌هاست که در منازعه با یکدیگر قرار دارند، بنابراین نمی‌توان چنین لفظی را برای این سازمان منطقه‌ای به کار برد.
امروز نصف مردم جهان –البته به واسطه تصمیم‌های دولتشان که عموما هم نقشی در آن ندارند- عضو پیمان شانگهای هستند. ظاهرا اختلال یک‌قطبی به پایان راه رسیده. ایالات متحده دیگر آشکارا و در عمل از حضور نظامی خود در پهنه جهان می‌کاهد و رفته‌رفته می‌شود منتظر اختلال دوقطبی یا حتی بیشتر در جهان بود.
این سازمان در‌واقع چه جایگاه و قابلیتی در صحنه بین‌المللی دارد و عضویت ایران چه دریچه‌هایی را به روی کشور خواهد گشود؟ بهرام امیراحمدیان، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل روسیه و قفقاز توضیح می‌دهد که سازمان شانگهای سازمان همکاری جامعی است که در حوزه‌های مختلف، اعم از اقتصادی و تجاری، مبارزه با افراط‌گرایی، مسائل امنیتی، دراختیارگذاشتن زیرساخت‌های حمل‌ونقل و ارتباط، مقابله با تجزیه‌طلبی و مسائل دیگر فعالیت می‌کند و «سازمان فراگیری در تمام زمینه‌ها» و پروژه‌ای «چندمنظوره» است.
رییسی گفت: مسئولیت وضعیت ایجاد شده در افغانستان، تماما بر عهده‌ی آمریکا و کشور‌های همکار او در این مدت است. اما ما کشور‌های منطقه بایستی شرایطی را فراهم کنیم تا مردم افغانستان بتوانند بر مشکلات خود چیره شوند و مسیری را برای آینده‌ای مطمئن ترسیم کنند. از نظر جمهوری اسلامی، این مهم تنها از طریق کمک کشور‌های منطقه به مشارکت مؤثر همه‌ی اقوام در حاکمیت آینده افغانستان محقق خواهد شد. طبیعتا کشور‌های منطقه صرفا نقش تسهیل‌گری دارند. دخالت خارجی در افغانستان بر مشکلات می‌افزاید و در نهایت، بر بی‌ثباتی…
ایران در حال حاضر مشغول مذاکره با شش قدرت جهانی، برای رسیدن به توافق بر سر برنامه هسته ای است. آیا عضویت در سازمان همکاری شانگهای یکی از مشوق هایی است که به تهران داده شده است؟
