راشاتودی: چطور می‌توان با کاریکاتور به پیامبر اسلام توهین کرد، اما به «سرنا ویلیامز» نه؟!
سوال اینجاست؛ چطور وقتی کارتون پیشوای مذهبی بیش از یک میلیارد مسلمان منتشر می‌شود و به پیامبر اسلام توهین می‌شود، بحث آزادی بیان به میان می‌آید و اینکه هنرمند باید در انتقاد آزاد باشد؟ اما وقتی صحبت از توهین یک ورزشکار و انتقاد از نحوه رفتار او می‌شود، به نژادها، رنگ‌ها و جنسیت‌ها بی‌احترامی شده است؟
راشاتودی در نوشتاری به مقایسه توهین کاریکاتوری به پیامبر گرامی اسلام و یک ورزشکار زن پرداخته است.
به گزارش شفقنا، راشاتودی می‌نویسد: سرنا ویلیامز تنیسور مطرح آمریکایی و البته سیاهپوست، پس از ده‌ها باری که گرنداسلم‌های مختلف را برده، این بار به یک دخترک ۲۰ ساله به نام نائومی اوزاکا باخت. در پایان بازی او به داوران توهین کرد و آن‌ها را دزد خطاب نمود. بعد، از این کار خود دفاع کرد و گفت: تنیسور‌های مرد از این بدتر هم به داوران گفته‌اند. اما این همه ماجرا نبود. یک روزنامه استرالیایی کاریکاتوری از سرنا ویلیامز منتشر کرد و در آن به لوس‌بازی و عدم تحمل باخت او، حمله نمود.
بسیاری از طرفداران حقوق زنان و سیاهان و همچنین لیبرال‌ها به دفاع از او پرداخته و این کارتون را توهین‌آمیز دانستند. اما سوال اینجاست؛ چطور وقتی کارتون پیشوای مذهبی بیش از یک میلیارد مسلمان منتشر می‌شود و به پیامبر اسلام توهین می‌شود، بحث آزادی بیان به میان می‌آید و اینکه هنرمند باید در انتقاد آزاد باشد؟ اما وقتی صحبت از توهین یک ورزشکار و انتقاد از نحوه رفتار او می‌شود، به نژادها، رنگ‌ها و جنسیت‌ها بی‌احترامی شده است؟
درحقیقت لیبرال‌های غربی نشان داده‌اند که آزادی بیان برای آن‌ها یک بازیچه است تا اهداف خود را به پیش ببرند؛ آزادی بیان برای آن‌ها یک وسیله است تا احساسات میلیارد‌ها مسلمان و همچنین مخالفان خود را نابود کنند و در عین حال به علایق خود احترام بخرند.
به گزارش شفقنا، راشاتودی می‌نویسد: سرنا ویلیامز تنیسور مطرح آمریکایی و البته سیاهپوست، پس از ده‌ها باری که گرنداسلم‌های مختلف را برده، این بار به یک دخترک ۲۰ ساله به نام نائومی اوزاکا باخت. در پایان بازی او به داوران توهین کرد و آن‌ها را دزد خطاب نمود. بعد، از این کار خود دفاع کرد و گفت: تنیسور‌های مرد از این بدتر هم به داوران گفته‌اند. اما این همه ماجرا نبود. یک روزنامه استرالیایی کاریکاتوری از سرنا ویلیامز منتشر کرد و در آن به لوس‌بازی و عدم تحمل باخت او، حمله نمود.
بسیاری از طرفداران حقوق زنان و سیاهان و همچنین لیبرال‌ها به دفاع از او پرداخته و این کارتون را توهین‌آمیز دانستند. اما سوال اینجاست؛ چطور وقتی کارتون پیشوای مذهبی بیش از یک میلیارد مسلمان منتشر می‌شود و به پیامبر اسلام توهین می‌شود، بحث آزادی بیان به میان می‌آید و اینکه هنرمند باید در انتقاد آزاد باشد؟ اما وقتی صحبت از توهین یک ورزشکار و انتقاد از نحوه رفتار او می‌شود، به نژادها، رنگ‌ها و جنسیت‌ها بی‌احترامی شده است؟درحقیقت لیبرال‌های غربی نشان داده‌اند که آزادی بیان برای آن‌ها یک بازیچه است تا اهداف خود را به پیش ببرند؛ آزادی بیان برای آن‌ها یک وسیله است تا احساسات میلیارد‌ها مسلمان و همچنین مخالفان خود را نابود کنند و در عین حال به علایق خود احترام بخرند.
