رحمت مهدوی*؛ شهادت حاج قاسم سلیمانی که سبب تاثر قلبی میلیون‌ها ایرانی و غیرایرانی شد، وفاق و همدلی جدیدی را در کشور و حتی جهان اسلام علی الخصوص محور مقاومت ایجاد نمود نباید به این زودی به تندباد سلایق فکری‌های مختلف سپرده شود.
از این واقعه عموم ملت ایران با تیپ فکری مختلف اندوهگین شده و شایسته نیست حاج قاسم را جناحی کنیم. هیچ انتقامی، نبود سردار قلب‌ها را جبران نخواهد کرد، با این‌حال برای التیام درد‌ها و غصه‌ها انتقام خون این عزیزان مورد قبول اکثریت است، اما این‌که سطح انتقام، نوع آن چگونه باید باشد، امری نیست که محل بحث‌های ما در خیابان‌ها و... باشد.
در یک بزنگاه حساس تاریخی هستیم و باید اجازه دهیم مسولان ارشد کشور درباره آن به شور بنشینند. باید در اتاق‌های فکر مخصوص جنگ با حضور متخصصین حوزه‌های مختلف تدابیر آن اتخاذ شود.
اگر حاج قاسم را قبول داریم، پس همانند حاج قاسم سرباز باشیم و اجازه دهیم فرماندهی کل قوا، مشاوران و افراد مورد وثوق به تناسب شرایط کشور، منطقه، نظام بین الملل و... تصمیم گیری نمایند چرا که ایشان بیش از هرکسی نسبت به این قضیه داغدار بوده و عمق فاجعه را می‌دانند.
همدلی ایجاد شده را با متهم کردن هم خدشه دار ننمایم. وقت تسویه حساب‌های شخصی، جناحی و.. نیست. هیچ کدامیک از ما در مقام تصمیم‌گیرنده نیستیم و از بسیاری دانش‌ها، چون سیاست، جنگ، روابط بین‌الملل، مدیریت بحران، جغرافیا و... بی‌بهره یا کم‌بهره هستیم.
انتقام مطالبه عموم بوده، مسولین و فرماندهی کل قوا نیز بر آن تاکید نمودند، اما این‌که چه زمانی، در چه سطحی و در کدام منطقه جغرافیایی باشد و.. را بهتر هست ما تعیین نکنیم و وارد دعوا‌های سیاسی و شخصی نشویم. نباید کسانی را که نسبت به انتقام یا نوع آن تردید دارند متهم کنیم، بسیاری از آنها همانند ما دغدغه این کشور را با نگاهی متفاوت دارند.
یقینا در این بزنگاه تاریخی، مسولین و رهبری فرماندهی کل قوا با در نظر گرفتن تمامی جوانب اقدام متناسب را اتخاذ خواهند نمود چرا که ایشان نیز دنبال یک جنگ کلاسیک نیستند. برای همین است که بر انتقام سخت تاکید نمودند نه جنگ سخت.
*فعال سیاسی
